Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

ολα ειναι καλυτερα ...

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 5:28 π.μ. 13 σχόλια
ειμαι καλυτερα απο ποτε, αλλαξε η ζωη μου γιατι αποφασισα πως δεν μπορω να κανω τα πικρα γλυκα και τα αναλατα πιπερατα, ζω απο την αρχη, ξαναγεννηθηκα γιατι το ηθελα και η μανα μου με ξαναγεννησε γιατι οπως ειπε << τετοιο παιδι δεν θα ξανακανω >>

η ζωη ειναι τοσο ομορφη οσο θελουμε εμεις ...

δεν εχω ακομα internet στο σπιτι γιατι ειχα αλλες προτεραιοτητες πιο ουσιαστικες , δεν σας ξεχνω αλλα χρειαστηκε λιγο να ασχοληθω με την ασπουλα , γιατι πολυ παραμελημενη την ειχα σας φιλω ...

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

αλλαγες ...

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 7:16 π.μ. 8 σχόλια
καλησπερα , δεν εχω internet στο σπιτι , χαλασε ο υπολογιστης και ξεμεινα.

η προσωπικη ζωη μου αλλαζει ριζικα, οπως δεν περιμενα και δεν ειχα φανταστει ποτε ...

κανω υπομονη, μου αξιζουν τα καλυτερα και για αυτα θα παλεψω, ολα γινονται για καλο.

σας φιλω ολους και ολες, οταν βρω ξανα ευκαρια θα κλεψω λιγο iternet απο τη δουλεια.

καλη εβδομαδα

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

καλο φθινοπωρο !!!!!

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 10:20 μ.μ. 11 σχόλια
Καλημερα , καλο φθινοπωρο !!!!!!!!

Αρκετους μηνες μετα ξανασυναντω την τεχνολογια και φυσικα εσας , που μου λειψατε πολυ...

Τα νεα σας τα μαθαινα που και που , μεσω φιλων που τους επισκεπτομουν στα σπιτια τους.Το καλοκαιρι αυτο εφερε πολλα και πηρε πολλα. Εφερε νεα αρχη για μενα και το Νικολακη μου σε ενα ομορφο σπιτικο με μεγαλη βεραντα και θεα τα αστερια και το αεροδρομιο, εφερε τους φιλους που ειχαμε χαθει τον τελευταιο καιρο λογω αποστασης, εφερε αναμνησεις απο ενα τοπο που αγαπω πιο πολυ απο οτι θα τον αγαπουσα αν ειχα γεννηθει σε αυτον, εφερε εκεινες τις μοναδικες καλημερες απο τους γειτονες , εφερε αγκαλιες και συγκινηση απο ανθρωπους που περασαμε μαζι τους υπεροχες στιγμες...

Εφερε τη δευτερη κορη του αδελφου μου, στο τελος Αυγουστου, μια μπεμπα γαλανη και ξανθια , ιδια σαν τον μπαμπα της...

Εφερε τη κορη της Λιτσας μου, που ακομα δεν εχω αξιωθει να παω να τη δω αλλα τη σκεφτομαι συνεχεια...

Πηρε ομως το Γιαννακη , και τον πηγε στη γειτονια των αγγελων, κι ο πονος αντι να ημερευει, θεριευει κι οταν κοιταω τα αστερια το βραδυ, τον βλεπω αλλα ειναι μακρια και δεν μπορω να του πω τιποτα , αχ ρε Γιαννακη τι πονο εκρυβε η ψυχουλα σου.. η επομενη αναρτηση θα ειναι μονο για εκεινον του το χρωσταω.

Χθες ειχα γενεθλια , εκλεισα τα 31 , Παναγια μου ποτε τα εφτασα??????????
Ποτε ημουν 3 και επαιζα μα τη θεια μου τη Νικουνια, ποτε τελειωσα το σχολειο , ποτε εφτασα 20 και ποτε 31 δεν το καταλαβα βρε παιδι μου, αχ τι να κανω ομως το δεχομαι αφου δε μπορω να κανω αλλιως αλλα να σας πω κατι? οπως λεμε και με τη φιλη μου τη Μ. που καποτε οργωναμε τα μπαρακια πριν 10 χρονια , αν μας αμολησουν τα ιδια θα κανουμε ...το θεμα ειναι πως νιωθεις ε????

Καλημερα να εχουμε καλο υπολοιπο εβδομαδας , ερχεται Σαββατοκυριακο , θα ξεκουραστουμε , θα δουμε φιλους αγαπημενους και τα αδελφια μας, θα πιουμε το κρασακι μας, ακουγοντας αγαπημενους ηχους και θα ειμαστε φρεσκοι και χαλαροι για την υπεροχη εβδομαδα που ερχεται .

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

φιλια σε ολες κι ολους ..........

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 4:27 π.μ. 12 σχόλια
Καλημερα, σε ολους και ολες , εχω πολυ καιρο να γραψω τα νεα μου, αλλα ειχα πολλες πολλες δουλειες κι ετσι ο χρονος ηταν περιορισμενος , αλλα περνουσα αθορυβα και σας εβλεπα.

Το πιο σημαντικο απο ολα ειναι πως η πεθερα μου εκανε μια πολυ σοβαρη επεμβαση στο γονατο της οποτε επρεπε να ημουν διπλα της γιατι χρειαζοταν βοηθεια. Εμεινε στο νοσοκομειο 15 ημερες, η επεμβαση πηγε παρα πολυ καλα, αλλα η αναρρωση θα τραβηξει σε διαρκεια. Στο νοσοκομειο μαζι με ολα τα παρατραγουδα που βλεπαμε, γνωρισαμε ανθρωπους που μας γοητευσαν και που αποφασισαμε να μη χαθουμε μαζι τους, ανθρωπους απο αλλα μερη της Ελλαδας με αλλα ηθη και εθιμα, ανθρωπους που το κλαμα τους απο τους πονους εγινε ενα με το δικο μας , και που το χαμογελο τους το πρωι γινοταν ωθηση για τη δυσκολη μερα. Οι επεμβασεις στα ακρα ειναι πολυ επωδυνες και οι ασθενεις που τις κανουν χρειαζονται ατομα με ψυχικο σθενος να του φροντισουν, δεν ξερω αν ανηκω στα ατομα αυτα παντως εκανα οτι μπορουσα.

Το δευτερο επισης σημαντικο νεο ειναι πως μετακομιζουμε . Αλλαζουμε και περιοχη αλλαζουμε τα παντα. Κι εοπειδη δουλευουμε κι ειχαμε μονο Σαββατοκυριακα για να αμπαλαρουμε ζουμε 15 ημερες αναμεσα σε κουτες και σακουλες, χαμος δηλαδη γινεται μας εχει πνιξει η βρωμια και κακοσμια. Θελω πολυ που φευγουμε , δεν λυπαμαι καθολου, ηταν κατι που ειχαμε προγραμματισει τον χειμωνα αλλα λογω αλλων υποχρεωσεων δεν εγινε και τωρα ηρθε η καταλληλη στιγμη. Πολυ χαρα εχω σας λεω θα ειμαστε κοντα με αγαπημενους φιλους και προσωπα κοντα στην ανιψια μου , θα ερθει κι η μητερα μου μετα απο κανενα μηνα κι ετσι παλι ολοι μαζι, θα νοικιασει δηλαδη δικο τςη σπιτι, κι ετσι θα εχει κοντα παιδια , εγγονια, σκυλια ...

Το τριτο επισης σημαντικο νεο ειναι πως παρουσιαστηκε μια προταση για νεα δουλεια με καλυτερες απολαβες και καλυτερο ωραριο. Ετσι λοιπον αφου ζυγισα τα πραγματα καλα αποφασισα να φυγω, χθες ηταν η τελευταια μου μερα στην εταιρια, χαιρετηθηκαμε , φιληθηκαμε με την ευχη πως μπορει να ανταμωσουμε καπου.

Δεν εχετε παραπονο ολο αλλαγες και νεα ειμαι. Την Παρασκευη τα φορτωνουμε λοιπον , σας φιλω, θα σας σκεφτομαι και μιας και για λιγες ημερες δεν θα εχω internet και τηλ , θα κανω υπομονη μεχρι να σας ξαναδω.


Φιλια πολλα πολλα ,θα τα πουμε συντομα!!!!!!!!

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

νανουκα μου , σε αγαπαμε πολυ πολυ !!!!!!!!!!!!!!

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 3:30 μ.μ. 8 σχόλια
Αποψε ακουω Μελινα Ταναγρη, πινω ενα ποτο και ηθελα να γραψω για εναν ανθρωπο αγαπημενο που ξαναμπηκε στη ζωη μας και ειναι σαν να μην εφυγε ποτε!Ας τα παρουμε απο την αρχη .

Η αδελφη της μαμας μου εργαζοταν στην Πειραικη Πατραικη εκει γνωρισε τη Νανα, δυο νεες κοπελες που μοιραστηκαν μυστικα, διαλλειματα, διακοπες, ονειρα για το αυριο , αναμνησεις πο το χτες. Η καθε μια βρηκε το ταιρι της. Η Νανα παντρευτηκε εναν πολυ ομορφο και πλουσιο αντρα μα πανω απο ολα κυνικο και αλαζονα.

Εκανε δυο υπεροχα παιδια μαζι του που σημερα ειναι 17 ετων και 15 αντιστοιχα. Τα οικονομικα τους ηταν πολυ καλα, η΄τουλαχιστον ετσι νομιζε η Νανα, αγορασαν ενα τεραστιο σπιτι σε ακριβη συνοικια η Νανα παραιτηθηκε απο την εργασια της ,στο διαστημα αυτο ειχε διοριστει σε δημοσια υπηρεσια.

Τα συννεφα δεν αργησαν να ερθουν οι τραπεζες χτυπουσαν τις πορτες τα κουδουνια κια η Νανα εντρομη να προσπαθει να κρυψει απο τους γονεις της και τα αδελφια της την αρχη της κατρακυλας, στο πλευρο της παντα η θεια μου και η μητερα μου να προσφερουν ηθικη συμπαρασταση.

Πριν απο περιπου 10 χρονια , χτυπησε το τηλ στο σπιτι μας και ηταν η μητερα μου απο τη δουλεια της η οποια μου εξηγησε πως θα πρεπει να φιλοξενησουμε την οικογενεια της Νανας μεχρι να τακτοποιηθουν οι εκκρεμοτητες τους.

Τοτε ζουσαμε με τη μητερα μου και τον αδελφο μου σε μια μονοκατοικια και στο ιδιο οικοπεδο υπηρχε μια μικρη γκαρσονιεριτσα που ο αδελφος μου ειχε μετατρεψει σε φωλιτσα , την παραχωρησαμε στη Νανα και στην οικογενεια της . Θυμαμαι την αγωνια της για την καταληξη του σπιτιου , την απογνωση και την απεπλισια της ,τα ξεσπασματα της και μετα το κλαμα της.

Δεν θυμαμαι ποσο καιρο μεινανε μαζι μας , παντως τακτοποιηθηκαν πολυ αργοτερα σε ενα σπιτι που αγορασ εο αδελφος της σε γειτονικη περιοχη. Η Νανα αναθαρησε , αρχισε να χαμογελαεικαι να ονειρευεται και παλι , αρχισε να αγκαλιαζει τα παιδια της χαρουμενη σιγουρη πως η τυχη της αλλαξε και της χαμογελασε παλι.

Δεχτηκαμε ενα τηλεφωνημα αποτον αδελφο της ενα ευχαριστηριο τηλεφωνημα για το καλο που καναμε στην οικογενεια της αδελφης του.Ποτε δεν καταλαβα ομως γιατι ο ιδιος δεν προσφερε στεγη στην αδελφη του οταν εχααασε το σπιτι της.

Τα παιδια της μεγαλωναν και μαζι μεγαλωσε και η φτωχεια η ανεχεια και η γκρινια.Ηρθε και η προδοσια απο τον αντρα της. Εκεινη που του χαρισε ολα της το ξεπληρωσε αποφασιζοντας να εξαφανιστει.

Η Νανα ειναι δικος μας ανθρωπος ειναι συγγενης μας ειναι φιλη μας και δεν υστερι σε τιποτα.Μπορει να της εδωσε φτωχεια η ζωη τοση που να μην εχουνε να φανε αλλα της χαρισε δυο παιδια αριστους μαθητες .

Τα παιδια της ειναι λαμπρα. Δεν εχουν δευτερο παντελονι να φορεσουν , δεν εχουν παει ποτε σινεμα , δεν εχουν υπολογιστη, δεν εχουν παει ποτε για καφε, δεν εχουν κινητο, δεν εχουν απομακρυνθει απο την περιοχη που ζουν , δεν εχουν να φανε παρα μονο μακαρονια, δεν εχουν χρηματα για φροντιστηρια . Και παρολο αυτα καλουν τη Νανα απο το σχολειο για να της δωσουν συγχαρητηρια για το μεγαλο γιο τςη και πως πρεπει να ειναι υπερηφανη για ενα τετοιο παιδι , ενα παιδι μαλαμα που ενω εχει προβλημα στα ματια του δεν ειπε στη μητερα του τιποτα γιατι δεν εχουν να φανε.

Την καλεσανε ξανα για τον μικρο γιο να της δωσουν συγχαρητηρια γαι το ταλεντο του στο μπασκετ και πως ειναι κριμα να χαθει ενα τετοιο παιδι.Ολα αυτα τα παιδια τα εχουν καταφερει μονα τους χωρις βοηθεια απο κανεναν παρα μονο απο τον ευατο τους .

Δεν εχω να πω τιποτα αλλο , δεν μπορω να σχολιασω γιατι εχω μεινει αφωνη.

Νανα σε αγαπαμε και σε σκεφτομαστε, θα κανουμε οτι μπορουμε ακομα κι αυτο που δεν μπορουμε , να εισαι παντα καλα και δυνατη.Μη ξεχασω να πω πως η Νανα εργαζεται καπου και ο μισθος της ειναι περιπου 400 ευρω και μονο με αυτα τα βγαζει τα περα...

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

ας τους ευχηθουμε ....χρονια σας πολλα

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 1:35 μ.μ. 9 σχόλια
Καλησπερα - καλησπερα, χαθηκα το ξερω, μα ειχα πολλες εκκρεμοτητες οικογενειακες και επαγγελματικες κι ετρεχα και δεν εφτανα, μαλλον δεν εχω φτασει ακομα , αλλα το παλευω. Θα τα πουμε αλλη φορα αυτα. Μεσα σε ολη τη πικρα και την απογοητευση που νιωθουμε ολοι τις τελευταιες ημερες για τα γεγονοτα που αλλη μια φορα μας ξεφτιλισαν σαν εθνος και μας βουτηξαν στο πενθος, θελω να πω χρονια πολλα στις μανουλες ολου του κοσμου.

Κατω απο αλλες συνθηκες η πρωτη μανουλα που θα ευχομουν θα ηταν η δικη μου ( η πιο καλη μαμα του κοσμου), αλλα παραχωρω τη θεση της στις τρεις μανουλες που εχασαν τα βλασταρια τουυς απο την τυφλη βια και τον εγωισμο. Ευχομαι υπομονη, κουραγιο, να εχουν ψηλα το κεφαλι , να θυμουνται τα παιδια τους χωρις να βουλιαξουν σε μερες διχως αυριο και νυχτες σκοτεινες.Σας συμεριζομαστε ολοι και ολες ακομα κι οσες δεν εχουμε γινει ακομα μανουλες.

Ξερω πως δεν ειναι της ωρας αλλα θελω να ευχηθω και στη δικη μου μανουλα, που με τοσο κοπο μας μεγαλωσε μονη της κι εκανε τα παντα για να μη μας λειψει τιποτα.Δουλευε και δουλευει αδιακοπα , πηρε τη ζωη και τη γυρισε αναποδα. Μανουλα μου γλυκια χρονια πολλα, σε αγαπαω πολυ , παρα πολυ, οταν σε σκεφτομαι νιωθω ζεστασια και σιγουρια, η ψυχη μου γαληνευει, πιστευω να μην σε απογοητευσα πολυ στη μεχρι τωρα πορεια μου. Θελω να εισαι παντα καλα, γελαστη, να μιλας δυνατα και να με ξεκουφαινεις για να σε αγριοκοιταω , να μου χτυπας το κουδουνι ετσι οπως μονο εσυ ξερεις για να με πετας εκει που καθομαι ηρεμη ηρεμη , και να να συνεχισεις να μου λες οτι με αγαπας οταν σε ρωταω στο τηλεφωνο , τα βραδια που μιλαμε. Εισαι η πιο ομορφη μαμα του κοσμου , αλλα και η πιο ομορφη γιαγια, η εγγονη σου ξεραινεται οταν σε βλεπει.Σε αγαπαω πολυ !!!!!!!!!!!!!!!!

Να ευχηθω στη πεθερα μου, που στο προσωπο της βρηκα το συγγενη που μου ελειπε, τη γυναικα εκεινη που εφερε στο κοσμο το Νικολακη μου, που αν δεν ηταν εκεινη εγω δε θα ημουν ευτυχισμενη. Την ευχαριστω που με τοση υπομονη και δεξιοτεχνια χειριζεται τις νυφες τις οταν τις ανεβαζουμε το αιμα στο κεφαλι,την ευχαριστω που οταν σκυβω να τη φιλησω μου ανταποδιδει το φιλι και που οταν παω σπιτι της ανοιγει τη πορτα της σα να ειμαι πραγματικο της παιδι. Πανω απο ολα ομως πεθερα , σε ευχαριστω για τα μυστικα που εχουμε μοιραστει μονο εγω κι εσυ , σπαζοντας το μυθο πεθερα - νυφη. Σε αγαπω βαθια και σε εκτιμω για ολα οσα μου εμαθες αλλα και για αυτα που θα μου μαθεις. Χρονια πολλα να σε χαιρομαστε.

Να ευχηθω και σε μενα , με ολη τη δυναμη μου , καποια χρονιανα γιορταζω κι εγω ως μανουλα...

Χρονια πολλα σε ολες σας, να σας χαιρομαστε και να ξερετε ποσο σας αγαπαμε, ειστε σταθμος στη ζωη μας, μη φυγετε ποτε η' καλυτερα μη φυγετε νωρις....

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

οι αναμνησεις του Πασχα με τη Φροσουλα μου ...

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 2:36 μ.μ. 24 σχόλια
-Λοιπον , την Παρασκευη τελειωνουν τα σχολεια για Πασχα, και το Σαββτο το μεσημερι μολις σχολασω θα σας παω στη γιαγια στη Τριπολη, και το Μ.Σαββατο το μεσημερι θα ερθω κι εγω
-Δεν θελουμε να παμε στη γιαγια , θελουμε να ειμαστε μαζι σου..
-Καλα πηγαινετε τωρα και του χρονου βλεπουμε

Καθε χρονο αυτος ηταν ο διαλογος μεταξυ εμας και της μανας μας. Επρεπε να παμε στη Τριπολη, να κατσουμε με τη γιαγια και να περιμενουμε τη μανα μας το Μ. Σαββατο, το απογευμα, το βραδυ ερχοντουσαν παντα και η θεια μου (αδελφη της μανας )με τον αντρα της. Φταναμε λοιπον το Σαββατο του Λαζαρου και την Κυριακη των Βαιων εφευγε η μανα μου για να ξανερθει το Μ.Σαββατο.

Απο τη Μ.Δευτερα ξεκινουσε ο γολγοθας μας, εμενα και του αδελφου μου, ποιος ? η νηστεια......... αχ Θεεμου , ποσο βασανιζομασταν για να νηστεψουμε. Η γιαγια μου η Φροσω ηταν μια γυναικα πολυ νοικοκυρα και με απιστευτη ταξη στα πρεπει και τα θελω της, ηταν παντα συνεπης και ορθολογιστρια αλλα με εντονη δοση του χιουμορ.Πολλες φορες θυμαμαι τις ατακες τις και ξεκαρδιζομαι μονη μου.

Καθε Μ. Εβδομαδα, πηγαινε στο μπακαλη στο Μαγκουρα και επαιρνε χαλβα του μπακαλη και καλαμαρακια κονσερβας αυτα που ειχαν τον καπετανιο απεξω (οσο κι αν εχω ψαξει δεν τα εχω βρει σημερα).Μας προετοιμαζε για την θεια κοινωνια το Μ. Σαββατο το πρωι.Την Μ.Τεταρτη με εστελνε να παρω το μυρο. Την Μ. Πεμπτη το μεσημερι πηγαιναμε να στολισουμε τον Επιταφιο και το βραδυ πηγαιναμε στα 12 Ευαγγελια, και αγοραζε 12 κερακια οσο και τα Ευαγγελια. Την Μ. Παρασκευη το πρωι πηγαιναμε να προσκυνησουμε και το βραδυ στον Επιταφιο.

Θυμαμαι που καθε Μ. Πεμπτη μαζευε τα αυγουλακια της απο τις κοτες τις και κατεβαινε στο υπογειο για να τα βαψει , θα πρεπει να εβαφε πανω απο 100 και τα μοιραζε,τις χαλκομανιες τις κολλουσαμε οι δυο μας, τα κουλουρια της μοσχοβολουσαν ολη τη γειτονια και οι Πασχαλιες τις δεσποζαν μαζιμε τις ορτανσιες στο κηπο της.

Εγω με τον αδελφο μου φυσικα της βγαζαμε το λαδι και βρισκαμε ευκαιρια να παμε στο περιπτερο να αγορασουμε οτι πιο απαγορευμενο υπηρχε προς καταναλωση την περιοδο της νηστειας, σοκολατες , πακοτινια, παγωτα και κρυβομασταν σε ενα θαμνο στην πλατεια για να μη μας δει η γιαγια η' καμια γειτονισσα και της το πει, ελα ομως που μυριζαμε απο τις αηδιες που τρωγαμε και το καταλαβαινε, αλλα μονο μας αγριοκοιταζε δεν ελεγε τιποτα.

Την Μ. Παρασκευη το βραδυ ετοιμαζε τα ρουχα μας τα καλα, γιατη θεια κοινωνια και το πρωι εδινε μαχη για νας μας ετοιμασει, ο ενας δεν ηθελε να πλυθει , ο αλλος δεν ηθελε να βαλει καλτσες και μια φορα θυμαμαι , καθαρισε ενα μηλο και εριξε τα φουδια του σε ενα ποτηρι και μου λεει πιες νεροσε αυτο το ποτηρι, ειναι βρωμικο της λεω, ετσι κι εσυ μου λεει πρεπει να νυφτεις γαι να κοινωνησεις, καθε Μ.Σαββατο εδω και 20 χρονια μπορει κ παραπανω θυμαμαι αυτη τη κουβεντα.

Μετα τη θεια κοινωνια πηγαιναμε στο φουρνο του Τσουκαλα και μας επαιρνε σημητακι ενα φρατζολακι με σουσαμι απο πανω και αφρατο αφρατο μεσα , το τρωγαμε στο δρομο και μετα που πηγαιναμε στο σπιτι μας εδινε απο ενα κομματι γαλακτομπουρεκο που το εκρυβε και το εμφανιζε την ωρα που επρεπε ακομα δεν καταλαβα.

Τοτε ξεκινουσε η προετοιμασια για την μαγειριτσα, το στρωσιμο του τραπεζιου και η αναμονη για τις κορες τις, κι ολο κοιτουσε το ρολοι και περιμενε να τις δει.
Στην Ανασταση δεν ερχοταν ποτε γιατι επρεπε να αυγοκοψει τη μαγειριτσα να τη φαμε ζεστη ζεστη και την αλλη μερα πηγαινε κι επαιρνε το αρνι για το μεσημερι.

Οταν εφτανα οι μερες να φυγουμε, ετοιμαζε ενα χαρτοκουτο το εστρωνε με λαδοκολλες καιμας εβαζε κουλουρια για να τα παουμε μαζι μας. Κι οταν φευγαμε κατεβαινε κατω και κουνουσε το χερι της και ετρεε πισω απο τ αυτοκινητο μεχρι να χαθουμε και να μεινει παλι μονη της εως το καλοκαιρι που θα ξαναπηγαιναμε.

Αχ γιαγιουλα μου , συνεχεια σε σκεφτομαι και μας λειπεις, μου εμαθεςτην παραδοση και την ταξη ,και πολυ στεναχωριεμαι που καθε Πασχα και 15Αυγουστο δεν εισαι μαζι μας, σε σκαγαμε αλλα σε αγαπουσαμε πολυ και οι αναμνησεις που μας δημιουργησες ειναι εφοδια.

Στο τελος της ζωης της για αρκετο διαστημα εμενε μαζι μας και της ειχεβγει μια γλυκα και μια τρυφεροτητα που τα δυσκολα χρονια και η μοναξια που εζησε δεν την αφησαν να τα βγαλει οταν ηταν πιο νεα, δε πειραζει , ποτε δεν ειναι αργα Φροσουλα μου, παντα σε θυμαμαι, ακομα κι οταν δενωτις σακκκουλες ξερεις εσυ ...........

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Χασκα οπως Πασχα !!!!!!!

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 12:51 μ.μ. 8 σχόλια
Καλησπερα , σε ολους ! Τι μου κανετε , ετοιμαζεστε για τον μπακαλιαρο και τη σκορδαλια? Εγω τα ψωνισα σημερα το απογευμα για να μη παω τελευταια στιγμη αυριο που θα γινεται χαλασμος. Θα φαμε στο σπιτι μας φετος , αλλα αργα το μεσημερι μιας κι ο Νικος σχολαει στις 16.00, εγω εχω ρεπο αλλα καλυτερα να μην ειχα... τι γιατι? γιατι θα δουλευω και το Μ.Σαββατο και την Κυριακη του Πασχα.

Βεβαιως βεβαιως εχω βαρδια 14.00-22.00, οποτε μονο Ανασταση θα προλαβω Πασχα ουτε για αστειο θα κανω Χασκα φαινεται, του πεσανε και τα αυτια του Νικου μολις του το ειπα. Τελος παντων σταματαω τη γκρινια γιατι δε μου αρεσει αυτο που κανω.

Σημερα ανακαλυψα ενα νεο ειδος τρομοκρατιας καθως επεστρεφα απο τη δουλεια μου. Επειδη βιαζομουν λοιπον γιατι ειχα να κανω ψωνια ειχα και RDV με τη πεθερα μου , ειπα να παρω taxi για να προλαβω.

Κι εκει που πηγαιναμε και πηγαιναμε λοιπον , ξαφνικα βλεπω στο δρομο κατι ανθρωπους , με τεραστια μπρατσα , παστωμενους με λαδια για να γυαλιζουν , ντυμενοι με φορμες κολλητες για να διαγραφει στο σωμα , καδενες στο χερι , χαμηλωμενα αυτοκινητα κι ενα περπατημα , που γεμιζε τον τοπο μαγκια . Μου εκανε τοσο εντυπωση και το χειροτερο ειναι οτι ειχαν παρκαρει τα αυτοκινητα τους με τετοιο τροπο που δεν μπορουσες να περασεις .

Επρεπε δηλαδη να ντους κοιταξεις με βλεμμα γεματο παρακαλια προκειμενου να σε αφησουν. Μα ειμαστε στα καλα μας , τι γινεται , σε πολεις που ζουν ανθρωποι απλοι και καθημερινοι, εμφανιζονται τυποι τετοιου ειδους μερα μεησμερι και σκορπουν τον πανικο στο περασμα τους? και ηταν πολλοι πανω απο 15 ατομα.

Εκει που ηταν μαζεμενοι εχει ενα φροντιστηριο ξενων γλωσσων και τα παιδια ειχαν λουφαξει, δε συζητω για τους μαγαζοτορες που εκεινοι την ωρα πηγαιναν να ανοιξουν τα μαγαζια τους.Τι να πω πια ?

Αν αυτο δεν ειναι νεο ειδος τρομοκρατιας τοτε τι ειναι ?

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

καλη εβδομαδα

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 10:45 π.μ. 3 σχόλια
Καλησπερα - καλησπερα, καλη εβδομαδα ! Ειμαι αρκετα κουρασμενη σημερα με ταλαιπωρει κι αυτη η φαρυγγιτιδα που σε συνδυασμο με τα δεκατα με χουν κανει κουρελι. Δεν πηγα σημερα στη δουλεια μου και εκμεταλευτηκα ολη την ημερα προσπαθωντας να τελειωσω μια μεγαλη παραγγελια για χειροποιητες στολισμενες σαγιοναρες, απο ενα βιοτεχνη που συνεργαζομαι μαζι του.

Οι δημιουργιες μου θα εκθετονται σε βιτρινες καταστηματων και θα ειναι προς πωληση παρακαλω , φυσικα εγω δεν παιρνω ποσοστα απο τις πωλησεις , μιας και η συμφωνια με τον βιοτεχνη ειναι να πληρωνομαι με το κομματι. Αξιζει τον κοπο αλλα ειναι πολλες οι ωρες που ξοδευω.

Χθες μου αφησατε πολλα ομορφα σχολια για το νεο μου blog <<οι κατσαρολες της Ασπας>>, αλλα λεγατε πως υπηρχε προβλημα με τα σχολια του εκει blog, νομιζω πως τακτοποιηθηκε το προβλημα, καντε μια βολτα απο εκει να δειτε το σημερινο μου φαγακι , και αφηστε το σχολιο σας για δοκιμη, κι αν εξακολουθει να εχει προβλημα μου το λετε.

Σας ευχαριστω πολυ για ολα μα πανω απο ολα για την υποστηριξη σας !

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

οι κατσαρολες της Ασπας

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 5:54 π.μ. 15 σχόλια
Μεσημερι Κυριακης, βροχερο μα τοσο οικειο ταυτοχρονα. Το στοιχειο μου, η βροχη αυτη που παντα με λυτρωνει ετσι οπως εκεινη ξερει, αυτη που βαζει τις σκεψεις σε ταξη και που οταν ερχεται ο αερας με προσκαλουν για μια βολτα μαζι τους, οι τρεις μας , η βροχη , ο αερας κι εγω , μια βολτα που κραταει χρονια τωρα. Ενα ατυπο ραντεβου, ποσα τους εχω , ποσο με εχουν βοηθησει, ποσα δακρυα μου στεγνωσαν , ας ειναι καλα θα τους ειμαι παντα πιστη ...

Σημερα ομως ηρθα για να σας παρουσιασω και το νεο μου blog << οι κατσαρολες της Ασπας>>, αυτο το bolg εχει στοχο να μοιραζεται μαζι σας τις καθημερινες μου συνταγες, μα και τις πιο ιδιατερες που συντροφευουν τις γιορτες μας , τα τραπεζια μας και διαφορες αλλες οικογενειακες και μη εκδηλωσεις.

Για να γινει το νεο μου blοg αλλα και να ανανεωθει το παλιο με βοηθησε ο παλιος μου συναδελφος Νικος, τον ευχαριστω πολυ για το χρονο του , ευχομαι να το απολαυσετε οσο κι εγω , σας προσκλαω λοιπον στο καινουριο μου blogοσπιτο για ενα γλυκακι , σας περιμενω.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

ηρθα λοιπον ....

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 9:15 π.μ. 11 σχόλια
Καλησπερα καλησπερα, ειχα καιρο να φανω , αλλα δεν ειχα ουτε τηλεφωνο , ουτε internet, ειχα και τις αναποδιες μου, μιας και τ0 αθεματα του Νικου μου αποσπουν ολον τον ελευθερο χρονο μου. Αχ πολλα τα βασανα απο τους συνεταιρισμους , παρα πολλα , τοσα πολλα οσο και τα μαλλια της κεφαλης μου.

Σε μια Ελλαδα, που το μονο που κανει ειναι να τρωει τα παιδια της, προσπαθουμε να σκεφτομαστε το καλυτερο ελπιζοντας για αυτο, δεν ξερω αν ακουγεται γραφικο αλλα ετσι ειναι. Τις τελευταιες μερες κακες σκεψεις μου δηλητηριαζουν το μυαλο μου, σκεψεις να κανω κακο στον ανθρωπο που μας εχει φερει στο αμην και που το σπιτι μου χορευει στους ρυθμους του σεισμου, αχ θα κρατηθω αραγε, θα αντεξω η΄θα μου παθει τιποτα ο Νικολακης μου και τοτε θα χαλασει ο κοσμος?

Τελος παντων , τι να πω ? Εχουμε τρελανει και τις μαναδες μας που δεν τολμουν να μας ρωτησουν τιποτα , παρα μονο μας κοιτανε με εκεινα τα ματια Παναγια μου, που κοβουν σαν καρφια απο το πονο και την απογνωση.

Πιστευω οτι ολα θα γινουν οπως πρεπει στο τελος , και οι αιτιοι θα τιμωρηθουν οπως τους πρεπει και τους αξιζει, δεν θελω να αφησω τα ονειρα μου στη σκια τους , θα παλεψω για τα καλυτερα και θα συνεχισω να ριχνω αλατι στους ωμους μου για το κακο το ματι , αμ τι? θα πεθανω για ενα αλητη ? ποτε !!!!!

Σας φιλω και θα επανελθω αμεσα, με ταλαιπωρει και μια φαρυγγιτιδα απο το μπουρδου μπουρδου στη δουλεια , και ειμαι σε αφωνια απο την ωρα που σχολαω εως την επομενη μερα. Σας φιλω γλυκα !

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Καλη Σαρακοστη

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 3:58 π.μ. 9 σχόλια
Καλημερα καλημερα και καλη κυριακη να εχουμε. Ετοιμαζομαστε να φυγουμε για μεσημεριανο φαγητο στη πεθερα μου , που θα εχει ετοιμασει ενα σωρο νοστιμιες. Μετα θα πρεπει να γυρισω διοτι με περιμενει δουλεια στη κουζινα.

Αυριο Καθαρη Δευτερα κι εγω δουλευω 14.00-22.00 , αλλα δεν με πτοει καθολου , κανονισαμε με τους υπολοιπους συναδελφους να φερουμε το κατιτις μας για να γευματησουμε στη δουλεια. Κι εγω σαν μεγαλυτερη απο τα αλλα κοριτσια θα ετοιμασω τα πιο <<δυσκολα>>, χταποδι με μακαρονακι κοφτο, γαριδες με πιλαφι , ταραμοσαλατα, τυροπιτακια , και λαγανες απο το βιβλιο της μικρης κουζινας που οτι εχω φτιαξει μεχρι τωρα με εχει βγαλει ασπροπροσωπη.

Τι κι αν δουλευω , μονο για το Νικο με στεναχωρει που θα ειναι μονος του, αλλα του λεω να παει στη μητερα του να μην ειναι κι αυτη μονη της.

Σκεφτομαι να δημιουρησω ενα blog ακομα που θα ασχολειται μονο με συνταγες κι αυτο εδω να το κρατησω για τα εσωψυχα μου. Δεν σας εχω πει τοσα πολλα πραγματα, ουτε για το κανουιο εργαστηρι αργυροχοιας που διδασκομαι κοσμημα , ουτε σας εχω δειξει τις δημιουργιες μου, ουτε τα πλεκτα μου.

Την Τεταρτη εχω repo κι εχουμε κανονισει με το πλεκτο εγκωμιο συναντηση μπροστα πο το τζακι της για πλεξιμο, θα της πω να με βοηθησει για το νεο Blog που σκεφτομαι και σιγουρα δεν θα μου αρνηθει.

Σημερα ειναι της Τυρινης η'΄της Τυροφαγου οπως ελεγε η γιαγια μου η Ασπα, κι εφτιαχνε καθε χρονο μακαρονοπιτα και τυροπιτακια τα εφτιαχναν ελεγε στο χωριο του μπαμπα της καπου στον Παρνασσο, η γιαγια μου εφυγε πριν απο 1,5 χρονο απο κοντα μας και μαζι με εκεινη εφυγε κι ενα μερος της αγαπης μου για εκεινη , δεν πρεπει που το λεω αλλα εμαθα ασχημα πραγματα για εκεινη , κι ενα μεγαλο κομματι απο τη ζωη μου που τοσο ομορφα με συντροφευσε στα δυσκολα παιδικα μου χρονια γκρεμιστηκε.

Συνεχιζω να την αγαπω αλλα οχι με την ιδια δυνα μη και πιστη οπως τοτε που ημουν παιδι, τελικα ο ανθρωπος οταν χανει τα λογικα του βγαζει τον πραγματικο του ευατο η' παντα αυτος ηταν αλλα τον εκρυβε καλα ?

Επειδη εχω καταληξει, θα σας πω την αποψη μου σε επομενη αναρτηση.

Καλη Σαρακοστη να εχουμε.

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

χρονια πολλα

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 3:29 π.μ. 8 σχόλια
Καλημερα και καλη εβδομαδα σε ολους !Σημερα ειναι μερα γιορτινη στο σπιτι μας.Ο Νικολακης μου εχει γενεθλια , γινεται 44 . Φυσικα το ειχε ξεχασει, νομιζε πως ηταν στις 09-02. Χθες που ηταν λιγο περιεργη η μερα για μενα, γιορτασαμε ηρθαν το απογευμα τα ανιψια μας , τα αδελφια μας οι μαμαδες μας και σβησαμε την τουρτα, την ειχα φτιαξει εγψ , τιραμισου, ο ανιψιος μου ειπε απο εμφανιση ωραια αλλα απο γευση χαλια, 6 χρονων σκατο και τι μου ειπε .
Φυγαν κουταλια , φυγαν χαρτοπετσετες ολα γιναν ανω κατω , δε πειραζει καθολου ομως γιατι μας εφτιαξε η διαθεση.Γιορτασαμε χθες οπως καταλαβατε γιατι σημερα ειναι εργασιμη ημερα κι εγω δουλεω 15.00-23.00 , κι ετσι ο Νικολακης μου θα ειναι μονος του.
Νικο μου, σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου, να τα χιλιασεις, να εισαι παντα γερος , δυνατος. Να πιστευεις τον ευατο σου και στις δυναμεις σου, να συνεχισεις να εισαι τοσο σταθερος στις πεποιθησεις σου γιατι, σε κανει γοητευτικο και μου δινει δυναμη να συνεχισω, τις μερες που ο ουρανος πεφτει στο κεφαλι μου.Να με αγαπας οσο πιο πολυ γινεται και να μου χαμογελας οπως μονο εσυ ξερεις. Σου ευχομαι η΄μας ευχομαι να ειμαστε παντα μαζι ο ενας για τον αλλον , να εχουμε τα μυστικα μας που οταν θελουμε να τα συζητησουμε ερχομαστε σπιτι μας και λεμε λεμε τοσο που φτανει η ωρα πεντε το πρωι για να κοιμηθουμε , και να μεγαλωσει η οικογενεια μας οπως ειχαμε φανταστει στην αρχη.
Χρονια πολλα Νικολακη μου, χρονια πολλα !!!!!!!!!!!!!!!

Υ.Σ. Ευχαριστω την πεθερα μου που σαν σημερα πριν απο 44 χρονια στς 18.45 γεννησε το Νικολακη , για να τον παντρευτω εγω, ευχαριστω πεθερα , ευχαριστω πολυ πολυ !!!!

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

μελαχγολια ...!!!!!!!!!

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 3:06 μ.μ. 8 σχόλια
Η μερα ειναι λιγο περιεργη σημερα, βροχερη , παγερη, εγω σκεπτικη αλλα ταυτοχρονα γεματη ενεργεια, μετα απο ωρες ατελειωτες στην κουζινα παλευοντας με ζυμες, καθησα λιγο να ξεκουραστω κι οπως παντα οταν ειμαι σε μετρια ψυχολογικη κατασταση στο μυαλο μου ερχονται τα περασμενα.
Η πορεια μου δεν ηταν ευκολη μεχρι εδω . Ειχε απο ολα και καλα και κακα , καθολου περιεργο αφου ολοι μας εχουμε κατιτις ασχημο να θυμομαστε. Αλλα αυτο μωρε που με πειραζει πιο πολυ ειναι οτι μεγαλωσα αποτομα, οτι δεν ειχα ομορφα παιδικα χρονια, οτι παντα απο τοτε που θυμαμαι τον ευατο μου σκεφτομαι , σκεφτομαι , ακομα κι οταν κοιμαμαι ακομα κι οταν προσπαθω να κοιμηθω, ακομα κι οταν ξυπναω. Παντα ευθυνες , παντα να σκεφτομαι τους αλλους, παντα να φροντιζω τους μεγαλυτερους μου, να δινω το καλο παραδειγμα στους νεοτερους μου.
Κι εκει που ηρεμεις να γινεται κατι κι ολα να διαλυονται μεσα σου, ειτε ενας καυγας , ειτε ενας θανατος , ειτε οτι να ναι, και μετα να πρεπει να κανεις πως δε συμβαινει τιποτα , για να δωσεις δυναμη στους αλλους. Αυτο ρε παιδι μου, που παντα καποιον πρεπει να εμψυχωνω , απο τη μανα μου μεχρι την αδελφη της πεθερας μου,πολυ με τσακιζει τωρα τα λεω ετσι μετα θα εχω μετανοιωσει και θα σκεφτομαι , ελα μωρε ποσο ακομα θα ειναι μαζι σου?
Δε ξερω τη συμβουλη να δωσω , γιατι, δεν ξερω αν αυτο που νοιωθω ειναι πως να το πω σωστο, καλο ? Παντως το σιγουρο ειναι οτι πρεπει να κανουμε αυτο που μας ευχαριστει , εστω κι αν αυτο εχει να κανει με την προσφορα μας στους αλλους. Ο ανθρωπος δεν αλλαζει αν εχει μαθει να δινει θα δινει, αν εχει μαθει να αγαπαει θα αγαπαει, αν εχει μαθει το αντιθετο κακο του κεφαλιου του.
Αυτο που εχω καταλαβει παντως ειναι πως η ζωη ειναι μια διαρκης παλη , ενας αγωνας με τον ιδιο σου τον ευατο , που δινεις καθημερινα και που πρεπει να βγεις νικητης γιατι, αν σε νικησει ο ευατος σου , χαθηκες πηγες στον Αδη κι ουτε που το καταλαβες.Ολα ειναι ισορροπιες που ακροβατουν σε ενα τεντωμενο σκοινι, στο χερι μας ειναι να μην σπασει. Εγω το παλευω ακομα , και θα τα καταφερω , γιατι δεν κολωσα στα χειροτερα , τωρα για μια μελαγχολια θα γινω ενα με το πατωμα ?


Καλη δυναμη σε ολους !!!!!!!!!!!!!

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Μικρη Κουζινα

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 4:51 π.μ. 13 σχόλια
Καλημερα καλημερα, πηρα κι εγω το βιβλιο της μικρης κουζινας, την Τριτη το πρωι μου το εφερε o courier.Ενα βιβλιο φτιαγμενο με μερακι και αγαπη , γνωση και σπουδη, εμπειρια και τεχνη. Κικη ευχαριστω πολυ!Δεν σε ξεχασα αλλα δουλευα κυλιομενες ωρες στην εταιρια κι ετσι ειχα μια βδομαδα να μπω στον υπολογιστη.
Χθες ημασταν καλεσμενοι στο Πλκετο Εγκωμιο και μου ειεπ για τη συναντηση σας , εγω δεν ειχα ιδεα , κριμα την αλλη φορα θα ερθουμε σιγουρα.Ευχομαι ολοψυχα το βιβλιο σου να παει καλυτερα απο το αναμενομενο και ανυπομονω για τα επομενα , ξερεις εσυ ...
Καλη επιτυχια στο εργο σου.

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

λαχταρισαμε οικογενειακως ...

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 12:52 μ.μ. 20 σχόλια
Η αναρτηση που ακολουθει ειναι μεγαλη οσο και η λαχαταρα που περασαμε οικογενειακως!! Σας προειδοποιησα εγω ...!!!!!!!!!
Καλησπερα - καλησπερα, περασα μια βδομαδα γεματη απελπισια και απογνωση , αγανακτηση και προσευχη, κλαμα και αναμνησεις, υποθεσεις για ενα αυριο γεματο πονο , αυτο του αδελφου μου. Ισως θυμαστε πως εχασα τον μπαμπα μου πολυ νεο , απο καρδιοπαθεια, στο μυαλο μας λοιπον εγω κι ο αδελφος μου εχουμε πως καποια στιγμη πιθανον η καρδουλα μας να μας χτυπησει το καμπανακι του κινδυνου, στα λογια ολα ομως ειναι ωραια, στην πραξη ομως ? Ο αδελφος εδω και καιρο εχει καποιες ενοχλησεις που τελευταια εγιναν πιο εντονες με αποτελεσμα να τον δυσκολευουν στην καθημερινοτητα του, αποφασισε λοιπον να επισκεφθει ενα νοσοσκομειο για να δει τι ακριβως εχει. Συγκεκριμεναν επισκεφθηκε ιδιωτικη κλινικη (τι τις πληρωνουμε τις ιδιωτικες ασφαλειες?), δεν θα αναφερθω σε ποιο διοτι, δεν το βρισκω σκοπιμο. Πηγε λοιπον με τη μητερα μου να κανει ενα ελεγχο με σκοπο να διανυκτερευσει εκει προκειμενου να δικαιολογησει τα εξοδα. Τον βλεπει ο καρδιολογος λοιπον , και του λεει πως δεν βλεπει κατι ανησυχητικο που να δικαιολογει την εισαγωγη του, περαστε απο το λογιστηριο να πληρωσετε 90 ευρω και μετα θα καλεσουμε νευρολογο διοτι, αυτον χρειαζεστε. Ε ρε ποιος ειδε τη μανα μου και τη φοβηθηκε , δεν πληρωνω φραγκο αν δεν ειδοποιηθει ο νευρολογος πρωτα,με τα πολλα , ωευρολογος δε φανηκε γαι τον αδελφο μου και συνεπως τα 90 ευρω δεν φανηκαν ουτε στο λογιστηριο της κλινικης. Φευγουν λοιπον και επεμενε ο αδελφος μου να πανε σε ενα δημοσιο στα επειγοντα, απο Γενικο, βρεθηκαν στον Ερυθρο μιας κι εκεινο εφημερευε. Εδω να σας πω πως δεν ειμαστε και τοσο ψυχραιμη οικογενεια.
Τον βλεπουν στα επειγοντα και του λενε πως πρεπει να μεινει για λιγες μερες για να δουν τι ακριβως εχει. Ανησυχησε κι ο ιδιος λιγο εμεινε μεσα το πρωτο βραδυ ηρθε το αλλο πρωι και του ειπαν πως πρεπει να κανει μαγνητικη, ηλεκτρομυογραφημα, και παρακεντηση σπο τη σπονδυλικη στηλη. Ολοι μας φυσικα μαζι με το γιατρο υποψιαστηκαμε σκληρυνση κατα πλακας , φανταζομαι ολοι ξερετε τι σημαινει αυτο, ανιατη ασθενεια που το τελος του ασθενους δεν ειναι και τοσο μακρινο.
Αχ Θεε μου, τι μερες ηταν αυτες ποιος ν αβοηθησει ποιον? ποιος να στηριξει ποιον και τι να πεις? Με ποιον να τα βαλεις? Για ποιον να θρηνησεις? , για τον ιδιο, για τη μανα του, για την αδελφη του , για τη γυναικα του, για τα παιδια του, για τους φιλους του? Πανω απο ολα για εκεινον ομως, μονο για εκεινον που ειδε τη ζωη του πανω σε ενα αναπηρικο καροτσι , ξεφτιλα οπως ειπε κι ο ιδιος .
Το να πω πως ενιωσα απογνωση ειναι λιγο ενιωθα να αδειαζει το σωμα μου , σαν να πεφτει ενα βαρυδι και να μην μπορω να παρω ανασα. Τον εκλαιγα , αυτον πρωτα και μετα εμας, για τη μανα μου τι να πω? ας μη πω καλυτερα
Σημερα ηταν προγραμματισμενη η μαγνητικη και θα μας εδειχνε αν επρεπε να κανει την παρακεντηση. Ειχα πει στον ευατο μου τοσο αντιφατικα πραγματα, αν δεν εχει τιποτα αφου τον μουτζωσω θα κανω ταμα στην Τηνο, αν εχει θα γινω αθεη , τρελα, τρελα, τρελα.
Ολοι το πρωι ημασταν εκει και περιμεναμε , καποια στιγμη βγηκα εξω κι επρεπε να γυρισω, αλλα χαθηκα μου λενε τρεις κυριοι, ψαχνετε κατι? την ψυχραιμια μου για αυτο που μπορει να ακουσω, ελατε, ελατε να πιειτε ενα νερακι, τι ψαχνετε τελικα ? τον τομογραφο , απο εκει αριστερα στις σκαλες και κατω μετα.
Ξανα επανω ολοι μαζι, να σου ο Νικολακης μου, με ενα ταπερ , αμπελοντολμαδες, τους εφτιαξε η μανα μου για τον αδελφο σου, τι να πω για αυτη τη πεθερα ? τι να πω? διαμαντι, ακατεργαστο αλλα διαμαντι ( σε αλλη αναρτηση θα σας πω τα χαρισματα της, το κοριτσι μου να ναι καλα ). Εφτασε μεσημερι οι ντολμαδες πηραν το δρομο τους και η μανα μου ανεηκε στο γιατρο, αγωνια , αναμονη, σκορπιες κουβεντες,ωσπου να τη δουμε . Και ξαφνου δυο χερια τεραστια κι ενα χαμογελο που δεν μπορω να περιγραψω , Αγορι μου, τα νευρα σου, να κοιταξεις , γιατι τα δικα μου, μου τα διελυσες! η μανα μου μια ζωη ιδια.
Τα αποτελεσματα αρνητικα. Ο αδελφος μου ειναι καλα, υγειης , γεματος κεφι , ζωη και ονειρα για τα παιδια του.
Ολα ηταν ενας εφιαλτης, ενα κακο ονειρο.
Θελω να ευχαριστησω οσους ηξεραν πως αδελφος μου ειναι στο νοσκομειο και καθε μερα με επαιρναν τηλεφωνο, γαι να μαθουν την εξελιξη του.
Θελω να πω σε οσους το ηξεραν και δεν με πηραν ουτε μια φορα, πως ειναι πολυ εγωιστες αλλα μια μερα η ζωη θα τους δειξει το κακο της προσωπο, κακια δεν κρατω αλλα παραπονο εχω.
Ευχαριστω μεσα απο τα βαθη της καρδιας μου, την αδελφη της μαμας μου, που σταθηκε διπλα της βραχος ,σαν να υπεφερε για το παιδι της παρολο που η μητροτητα δεν της χτυπησε ποτε την πορτα, τον ξαδελφο της μαμας μου που καθε μερα πηγαινε να δει τον αδελφο μου, τη γυναικα του αδεφλου μου που στην κατασταση της εδειξε την μεγαλυτερη ψυχραιμια απο ολους μας, τους γονεις της που δεν εφυγαν στιγμη απο το εγγονι τους, την κορη του αδελφου μου, που αν και 3 μηνων μονο , οταν την πηγαν να τον δει στο προαυλιο του νοσοκομειου, του χαρισε τοσα χαμογελα που του δωσανε κουραγιο,τη παιδικη μου φιλη την Κατερινουλα μου που χωρις αυτη η ζωη μου δεν εχει νοημα και που ενω θηλαζε τα διδυμα της μου ελελε βλακειες στο τηλεφωνο για να ξεχνιεμαι, την πεθερα μου για τους ντολμαδες της, και τελος το Νικολακη μου που ενω εχει παρα πολλα προβληματα με τη δουλεια του σε βιοποριστικο επιπεδο τωρα πια, οταν εκλαιγα μου κρατουσε το χερι και μου χαιδευε την πλατη, τον αγαπω και τον ευχαριστω για τα 3 χρονια εγγαμου βιου που μου εχει χαρισει, χθες ειχαμε επετειο γαμου.
Αγαπατε τα αδελφια σας οπως αγαπατε τον ευατο σας, δειξτε τους ποσο σημαντικοι ειναι για εσας, χαριστε στα μοναχοπαιδια σας αδελφια, ειναι μεγαλη παρηγορια τα αδελφια, κι οσοι δεν εχετε αγαπηστε τους φιλους σας σαν αδελφια σας, ειναι σπουδαιο πραγμα αυτο αν το καταφερετε.
Καληνυχτα σε ολους , αποψε θα κοιμηθω ευχαριστα .

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

τα νεα μου

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 4:28 π.μ. 9 σχόλια
Καλημερα , καλη Κυριακη , και καλη εβδομαδα να εχουμε ! Λοιπον λοιπον , οι αγαπημενες μου γιορτες περασαν κι ερχονται πυρετωδως οι Αποκριες.Δεν εχω καταλαβει ακομα αν μου αρεσουν οι Αποκριες , οσο ημουν παιδι εκανα σαν παλαβο να παρω τη στολη να παω στο παρτυ, στους χορους που διοργανωνε το σχολειο και γενικοτερα σε οποιαδηποτε αλλη εκδηλωση . Τελος παντων οταν καταληξω θα σας το πω. Τον τελευταιο καιρο απο τοτε που δηλαδη, εφυγα απο το εργαστηρι που δουλευα ως γραμματεας για να μην πω καλυτερα ως καθαριστρια, εμεινα χωρις δουλεια . Για λιγο ομως για πολυ λιγο, διοτι , οποιος θελει να δουλεψει βρισκει και δεν κολωνει πουθενα, μεσω μιας γνωστης λοιπον που ηδη εργαζοταν στην εταιρια, εκανα μια συνεντευξη με την διευθυντρια προσωπικου μου ειπε να περασω την επομενη εβδομαδα για την εκπαιδευση, εδωσα και το test ολοι μας δηλαδη , περασα και να μαι απο τις 13-01 να εργαζομαι αξιοπρεπως σε μια δουλεια που δεν με χλευαζουν , δεν με ειρωνευονται και δεν με βαζουν να καθαριζω συνεχως , δεν θελω να επεκταθω αλλο αλλα μια μερα θα βγαλω τα εσωψυχα μου για το πως περασα εκει αν και δεν ειναι καθλου σωστο αλλα χεστηκα, εγω γυρνουσα σπιτι μου και δεν μπορουσα να κουνηθω απο τους πονους στα χερια μου, ειναι πολυ ευκολο να δινεις διαταγες απο την καρεκλαρα σου, βρε ουστ , στο κατω κατω δεν πηγα να δουλεψω και στη NASA .Το ενα ευχαριστο νεο λοιπον ειναι το οτι βρηκα δουλεια , η εταιρια ασχολειται με τηλεφωνικες υπηρεσιες, κι επειδη δουλευω απο μια σταλια παιδι , βρηκα παλιους συναδελφους απο μια παλια εταιρια που δουλευα πριν απο 6 χρονια κι ετσι το περιβαλλον μοιαζει πιο φιλικο αφου ειναι ακομα αρχη για μενα. Και το αλλο ευχαριστο ειναι οτι.................... η νυφη μου ειναι παλι εγκυος !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ουτε ενα χρονο διαφορα δεν θα εχουν τα μαναρακια μου. Με το καλο να ερθει και το αλλο το μωρακι μας.

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

ενας φιλος ηρθε αποψε απ τα παλια φορτωμενος με χιλιαδες αναμνησεις...

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 12:56 π.μ. 12 σχόλια
Καλημερα , καλο Σαββατοκυριακο να εχουμε, θα σας πω κατι αλλο σημερα. Ισως καποιοι απο εσας να θυμαστε σε πολυ παλαιοτερη αναρτηση μου , την αναφορα μου σε μια εκπληξη που ετοιμαζα να κανω στο Νικο. Θα σας πω λοιπον τι αφορουσε η εκπληξη αυτη και την εξελιξη της.
Ο Νικος γενικα ειναι ενας ανθρωπος εσωστρεφης και μετρημενος, λιγομιλητος και ορθολογιστης, ολιγαρκης και απλος,με ελαχιστους φιλους αλλα αληθινους που ομως τους βλεπει σπανια, το αντιθετο με εμενα, πως ταιριαξαμε δεν ξερω ισως για αυτο και οι συγκρουσεις ειναι συχνες αλλα τελικα αυτο ειναι που μας εξιταρει.
Καποια στιγμη λοιπον πριν απο 2-3 χρονια,το ραδιοφωνο μας κρατουσε συντροφια με τη φωνη της Βικυς Μοσχολιου, τον ειδα και βουρκωνε, μου εφυγε η γη κατω απο τα ποδια, με τα πολλα λοιπον, μου ειπε πως ειχε ενα φιλο τον Θοδωρη και πως εχει να τον δει 20 χρονια διοτι, ο Θοδωρης ζει στην Αυστραλια και τελος παντων εχουν χαθει και πως η Μοσχολιου τους τραγουδουσε στα νεανικα τους χρονια μαζι με ενα μπουκαλι ουζο12 .Οταν βρηκα ευκαιρια ζητησα πληροφοριες απο την πεθερα μου, η οποια μου ειπε πως ο Θοδωρης εμενε να εδω λιγο πιο πανω και γιατι να μην πηγαιναμε και ισως βρισκαμε τους γονεις του . Αυτο ηταν κατι που δεν εγινε ποτε βεβαια, αλλα μεχρι και περυσι οι αναφορες στον Θοδωρη ηταν συχνες συνοδευομενες απο το βουρκωμα των ματιων, αναμνησεις ατελειωτων βραδιων, αλλα και το μνημοσυνο της Μοσχολιου. Σε ανυποπτο χρονο λοιπον ρωτησα το Νικο πως ειναι το επιθετο του Θοδωρη , κι αφου μου ειπε, λεω δε μπορει θα καταφερω να τον βρω εστω καποιον συγγενη του, αλλωστε το επιθετο δεν ειναι και τοσο γνωστο πως Παπαδοπουλος κ.τ.λ. Βρισκω λοιπον ενα τηλ εδω στην Αθηνα αλλα με αλλο μικρο ονομα και μου λεει μια συναδελφος παρε, παρε , ε παιρνω παιρνω και μιλαω με τον αδελφο του Θοδωρη ο οποιος καταλαβε ποιανου γυναικα ειμαι και μου εδωσε το τηλ του στην Αυστραλια και βρισκομαι να μιλαω με τον Θοδωρη , προσπαθωντας να του εξηγησω ποια ειμαι αχ, κι οταν καταλάβε τι λογια ειπε, τι κλαμα εκανε , ωχ Θεε μου λες και τον ηξερα , του εξηγησα πως θελω να κανω εκπληξη στο Νικο. Εκεινος συμφωνησε και το RDV οριστηκε για τον Μαρτιο που θα ερχοταν οπως μου ειπε. Εγω μουγγα στο Νικο , αλλα ο Μαρτιος ηρθε κι ο Θοδωρης δεν τα καταφερε να επισκεφθει τη χωρα του, των Αγιων Θεοδωρων λοιπον, του το ξεφουρνισα και του ειπα να τον παρει τηλ για χρονια πολλα. Και τον πηρε και μπουρου μπουρου και κορομηλο το δακρυ ο Νικολαλης με τον Θοδωρακη στις δυο ακρες της Γης.Κι εγω πια φουσκωνα σαν γυφτικο σκερπανι που ειχα καταφερει τοσο πολυ να συγκινησω το Νικολακη μου.Με τα πολλα το καλοκαιρι ηρθε ο Θοδωρης αλλα ο Νικος ηταν στην Κυπρο κι ετσθι δε συναντηθηκαν. Παραμονη Πρωτοχρονιας ο Νικος ειχε παει τη θειτσα του στο νοσοκομειο, και τον πηρε τηλ ο Θοδωρης να του πει Hello my friend ειμαι εδω, να ερθω να σε δω ?, το RDV οριστηκε για την επομενη η πεθερα μου ειχε συγνικηθει τοσο που η πιεση χτυπησε 18 και μιας και ειχε ερθει σε εμας να μεινει τις ημερες της Πρωτοχρονιας, η κακια η νυφη απαγορεψε την καταναλωση καφε και οτιδηποτε αλλου ανεβαζε την πιεση της. Ανημερα Πρωτοχρονιας ξυπνησαμε ολοι κι εγω με την πεθερα βαλαμε μπρος στην κουζινα για τα εδεσματα του μεσημεριανου μας φαγητου, το τηλ χτυπησε κι η αφιξη του Θοδωρη ηταν θεμα χρονου. Ενας ψηλος, μελαχροινος αντρας , με μαυρα σγουρα μαλλια , φορωντας εναν πλατυ αληθινο χαμογελο και κρατωντας μια σακκουλα με 3 κουτια γλυκα χτυπησε το κουδουνι της εξωπορτας, κι ενας αλλος αντρας, κανονικου αναστηματος, με μια πανεμορφη καραφλα, φορωντας μια απορια στο προσωπο του για αυτο που θα επακολουθουσε ανοιγε την καγκελοπορτα, αχ και ξαφνου ο Νικολακης με τον Θοδωρακη αγκαλιαστηκαν μετα απο 20χρονια και επειδη ειναι και πολυ αντρες αφησαν τα δακρυα τους να κυλησουν ελευθερα. Μπηκανε στο σπιτι αγκαλιαστηκαμε ολοι μαζι η πεθερα αγκαλιασε και το 3ο της παιδι κι ο Θοδωρης ζητησε να κατσουμε στη κουζινα οικογενειακα και ζεστα. Λογια , κουβεντες, νεα, παλια, γελια , κλαματα ανακατευτηκαν με τους λαχανοντολμαδες της πεθερας και τα χοιρινα της νυφης . Ολες τις υπολοιπες ημερες οι συναντησεις τους ηταν γεγονος. Τωρα ο Θοδωρης εφυγε με την υποσχεση πως θα ερθει τον Αυγουστο.
Θα τον περιμενουμε ...!!!!!!!!!!

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

11 βραβεια και το 12ο του κεφαλιου μου ...

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 1:51 μ.μ. 17 σχόλια
Καλησπερα και παλι, πηρα βραβειο απο την bigmama, χιλια ευχαριστω πρεπει με τη σειρα μου να το χαρισω σε 12 αγαπημενα blog να βαλω τα link τους κ.τ.λ. λοιπον επειδη δεν ξερω τιποτα απο ολα αυτα νακανω θα αρκεστω στο να τα χαρισω μονο κια καποια φορα που θα βρεθουμε θα μου δειξεις για να μαθω ε? συγχωρεσε με αλλα δεν κατανοω και πολλα πολλα απο αυτα
Λοιπον το χαριζω
1) στην Ιωαννα που σημερα γιορταζει και περασε φοβερη περιπετεια με το γιοκα αλλα τωρα ολα ειναι καλα
2)στην γιαγια Αντιγονη γιατι, η γραφη της δεν εχει ιχνος φανφαρας και η ζωη της ειναι τοσο πλουσια οσο ατ πλουτη του Ωναση με του Λατση βαλε και το Βγενοπουλο δηλαδη δεν μετριεται με λιγα λογια
3)στον Δυσπιστο γιατι πολυ γουσταρω που ειναι Δυσπιστος και φτιαχνει τοσο ομορφα πραγματα στην κουζινα του
4)στο πλεκτο εγκωμιο που εχει εξαφανιστει ακομα κι απο τα τηλεφωνα
5)στην πουαντερι με την ελπιδα πως οσο ζει θα πλεκει
6)στην μικρη κουζινα γιατι απο μια τοσο δα κουζινιτσα η μαγειρικη ξεδιπλωνει ολη της την τεχνη
7)στην γαστεροπληξ γιατι μαγειρευει μαμαδιστικα και παντρευει την γευση του χτες με αυτες του σημερα
8)στην δημιουργια γιατι ειναι πραγματικα χρυσοχερα κι ας μην ταιριαζουν τα γουστα μας
9)στη αχτιδα που δεν λυγισε στα δυσκολα
10)στον κο Δημητρη που φυλαγε τα κοριτσια του ολα σαν τους Ακριτες
11)στην ελενα που με της συνταγες της καρδιας μας αγγιζει τις πιο ευσθαιτητες χορδες μας
12)επιτρεψτε μου να κανω κατι του κεφαλιου μου και να αφιερωσω το τελευταιο βραβειο στον μπαμπα μου που εφυγε απο κοντα μας στα 48 του πριν απο 8,5 χρονια, σε συνθηκες απολυτης εξαθλιωσης και που ποτε δεν προλαβα να του πω ποσο πολυ τον αγαπουσα και ποσο με εχει στιγματισει ο θανατος του ακομα και τωρα μετα απο τοσα χρονια, αν με ακουει και με βλεπει κοιτω στον ουρανο και του φωναζω απο τα βαθη της ψυχης μου, μπαμπακα μου γλυκε, ομορφε μου πρασινοματη (πηρα τα ματια σου) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ευχομαι εκει που εισαι , να βλεπεις τα παιδακια σου και την εγγονη σου που εχει το λακακι σου στο σαγονι , να μην εισαι μονος σου και να μην σε πληγωνει κανεις, θα σε αγαπω και θα μετανοιονω οσο ζω , φιλακια πολλα, σημερα σε σκεφτηκαμε ολοι κι ολοι πηραμε ο ενας τον αλλο τηλεφωνο για να σε συζητησουμε και να σε θυμηθουμε!Ο αδελφουλης σου σου εφερε λουλουδακια πιστευω οτι θα σου αρεσαν φιλια !

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

καλη χρονιααααααααααα

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 3:21 π.μ. 20 σχόλια
Καλη χρονια - καλη χρονια χαρουμενη χρυση Πρωτοχρονιααααααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!
Καλημερα χρονια πολλα καλη χρονια γεματη υγεια, αγαπη , ελπιδα και φως για το αυριο οσο δυσκολο η' ευκολο κι αν θα ειναι , εμεις θα το αντιμετωπισουμε.
Λοιπον , δεν θα πω τι ειμαι διατεθειμενη να κανω φετος για να αλλαξει η χρονια αλλα τελος παντων οτι μπορω θα το κανω, αυτο ομως που θελω να πω ειναι οτι δεν θελω να θαμπωθω ξανα απο ανθρωπους που το μονο που εχουν μεσα τους στην ψυχη τους ειναι εγωισμος , απληστια και κομπλεξ , θα φροντισω να το διακρινω εγκαιρως διοτι, πληγωθηκα πολυ παρα πολυ τοσο που αρρωστησα , εγινα κι εγω αυτο που εβλεπα σε αλλους ανθρωπους και σιχαινομουνα, οχι οχι το καταλαβα ,με τη βοηθεια του Νικου και πηρα τη σωστη αποφαση εβαλα τελος σε τετοιες σχεσεις που δηλητηριαζουν την ψυχη μας.Τωρα που ολα τελειωσαν λοιπον και ειμαι πολυ καλυτερα ξεκινω με αλλη διαθεση το 2010.Οι γιορτες φετος ηταν πολυ ομορφες γεματες μαμαδες, αδελφια , ανιψια , αγαπημενους θειους και κανουρια προσωπα που μπηκαν στην οικογενεια μας, με μυρωδιες γαλοπουλας, χοιρινων, πολυπλοκων συνταγων, σαλατες ιδιατερες, κρασια διαλεγμενα, ολα στρωμενα στο τραπεζι περιτεχνα με τα καλα τραπεζομαντηλα απο την προικα, δωρακια ακατω απο το ελατο και τοσα αλλα που συνθετουν την ατμοσφραιρα των Χριστουγεννων.
Να ειμαστε καλα λοιπον, και του χρονου να ετοιμασουμε με την ιδια ορεξη το τραπεζι μας. Καλη χρονια σε ολους μας!!!!!!!!!!!!!!
 

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ Copyright © 2010 Designed by Ipietoon Blogger Template Sponsored by Online Shop Vector by Artshare