Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

ενας φιλος ηρθε αποψε απ τα παλια φορτωμενος με χιλιαδες αναμνησεις...

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 12:56 π.μ.
Καλημερα , καλο Σαββατοκυριακο να εχουμε, θα σας πω κατι αλλο σημερα. Ισως καποιοι απο εσας να θυμαστε σε πολυ παλαιοτερη αναρτηση μου , την αναφορα μου σε μια εκπληξη που ετοιμαζα να κανω στο Νικο. Θα σας πω λοιπον τι αφορουσε η εκπληξη αυτη και την εξελιξη της.
Ο Νικος γενικα ειναι ενας ανθρωπος εσωστρεφης και μετρημενος, λιγομιλητος και ορθολογιστης, ολιγαρκης και απλος,με ελαχιστους φιλους αλλα αληθινους που ομως τους βλεπει σπανια, το αντιθετο με εμενα, πως ταιριαξαμε δεν ξερω ισως για αυτο και οι συγκρουσεις ειναι συχνες αλλα τελικα αυτο ειναι που μας εξιταρει.
Καποια στιγμη λοιπον πριν απο 2-3 χρονια,το ραδιοφωνο μας κρατουσε συντροφια με τη φωνη της Βικυς Μοσχολιου, τον ειδα και βουρκωνε, μου εφυγε η γη κατω απο τα ποδια, με τα πολλα λοιπον, μου ειπε πως ειχε ενα φιλο τον Θοδωρη και πως εχει να τον δει 20 χρονια διοτι, ο Θοδωρης ζει στην Αυστραλια και τελος παντων εχουν χαθει και πως η Μοσχολιου τους τραγουδουσε στα νεανικα τους χρονια μαζι με ενα μπουκαλι ουζο12 .Οταν βρηκα ευκαιρια ζητησα πληροφοριες απο την πεθερα μου, η οποια μου ειπε πως ο Θοδωρης εμενε να εδω λιγο πιο πανω και γιατι να μην πηγαιναμε και ισως βρισκαμε τους γονεις του . Αυτο ηταν κατι που δεν εγινε ποτε βεβαια, αλλα μεχρι και περυσι οι αναφορες στον Θοδωρη ηταν συχνες συνοδευομενες απο το βουρκωμα των ματιων, αναμνησεις ατελειωτων βραδιων, αλλα και το μνημοσυνο της Μοσχολιου. Σε ανυποπτο χρονο λοιπον ρωτησα το Νικο πως ειναι το επιθετο του Θοδωρη , κι αφου μου ειπε, λεω δε μπορει θα καταφερω να τον βρω εστω καποιον συγγενη του, αλλωστε το επιθετο δεν ειναι και τοσο γνωστο πως Παπαδοπουλος κ.τ.λ. Βρισκω λοιπον ενα τηλ εδω στην Αθηνα αλλα με αλλο μικρο ονομα και μου λεει μια συναδελφος παρε, παρε , ε παιρνω παιρνω και μιλαω με τον αδελφο του Θοδωρη ο οποιος καταλαβε ποιανου γυναικα ειμαι και μου εδωσε το τηλ του στην Αυστραλια και βρισκομαι να μιλαω με τον Θοδωρη , προσπαθωντας να του εξηγησω ποια ειμαι αχ, κι οταν καταλάβε τι λογια ειπε, τι κλαμα εκανε , ωχ Θεε μου λες και τον ηξερα , του εξηγησα πως θελω να κανω εκπληξη στο Νικο. Εκεινος συμφωνησε και το RDV οριστηκε για τον Μαρτιο που θα ερχοταν οπως μου ειπε. Εγω μουγγα στο Νικο , αλλα ο Μαρτιος ηρθε κι ο Θοδωρης δεν τα καταφερε να επισκεφθει τη χωρα του, των Αγιων Θεοδωρων λοιπον, του το ξεφουρνισα και του ειπα να τον παρει τηλ για χρονια πολλα. Και τον πηρε και μπουρου μπουρου και κορομηλο το δακρυ ο Νικολαλης με τον Θοδωρακη στις δυο ακρες της Γης.Κι εγω πια φουσκωνα σαν γυφτικο σκερπανι που ειχα καταφερει τοσο πολυ να συγκινησω το Νικολακη μου.Με τα πολλα το καλοκαιρι ηρθε ο Θοδωρης αλλα ο Νικος ηταν στην Κυπρο κι ετσθι δε συναντηθηκαν. Παραμονη Πρωτοχρονιας ο Νικος ειχε παει τη θειτσα του στο νοσοκομειο, και τον πηρε τηλ ο Θοδωρης να του πει Hello my friend ειμαι εδω, να ερθω να σε δω ?, το RDV οριστηκε για την επομενη η πεθερα μου ειχε συγνικηθει τοσο που η πιεση χτυπησε 18 και μιας και ειχε ερθει σε εμας να μεινει τις ημερες της Πρωτοχρονιας, η κακια η νυφη απαγορεψε την καταναλωση καφε και οτιδηποτε αλλου ανεβαζε την πιεση της. Ανημερα Πρωτοχρονιας ξυπνησαμε ολοι κι εγω με την πεθερα βαλαμε μπρος στην κουζινα για τα εδεσματα του μεσημεριανου μας φαγητου, το τηλ χτυπησε κι η αφιξη του Θοδωρη ηταν θεμα χρονου. Ενας ψηλος, μελαχροινος αντρας , με μαυρα σγουρα μαλλια , φορωντας εναν πλατυ αληθινο χαμογελο και κρατωντας μια σακκουλα με 3 κουτια γλυκα χτυπησε το κουδουνι της εξωπορτας, κι ενας αλλος αντρας, κανονικου αναστηματος, με μια πανεμορφη καραφλα, φορωντας μια απορια στο προσωπο του για αυτο που θα επακολουθουσε ανοιγε την καγκελοπορτα, αχ και ξαφνου ο Νικολακης με τον Θοδωρακη αγκαλιαστηκαν μετα απο 20χρονια και επειδη ειναι και πολυ αντρες αφησαν τα δακρυα τους να κυλησουν ελευθερα. Μπηκανε στο σπιτι αγκαλιαστηκαμε ολοι μαζι η πεθερα αγκαλιασε και το 3ο της παιδι κι ο Θοδωρης ζητησε να κατσουμε στη κουζινα οικογενειακα και ζεστα. Λογια , κουβεντες, νεα, παλια, γελια , κλαματα ανακατευτηκαν με τους λαχανοντολμαδες της πεθερας και τα χοιρινα της νυφης . Ολες τις υπολοιπες ημερες οι συναντησεις τους ηταν γεγονος. Τωρα ο Θοδωρης εφυγε με την υποσχεση πως θα ερθει τον Αυγουστο.
Θα τον περιμενουμε ...!!!!!!!!!!

12 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη on 9 Ιανουαρίου 2010 στις 7:09 π.μ. είπε...

Αχ, γλυκιά μου Ασπα,πόσο τυχερός ο Νίκος που σε έχει!
Καλά και εσύ τυχερή είσαι και με πεθερά που φαίνεται πως σ' αγαπά!
Μαζί με τα δάκρυα των ανδρών μου έσταξαν και εμένα.....

Και η φωνή της Μοσχολιού μπλέχτηκε στο μυαλό μου και όσο διάβαζα να το
κορόμηλο...
Να είσαστε όλοι καλά και να προσφέρεις στον Νίκο σου δώρα καρδιάς....
Μια ζεστή αγκαλιά!!!

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 9 Ιανουαρίου 2010 στις 8:30 π.μ. είπε...

@Γιαγια Αντιγονη
τυχεροι ειμαστε ολοι που εχουμε ο ενας τον αλλον, παντα μουαρεσαν τα δωρα καρδιας οπως λες και οι ευχαριστες εκπληξεις, η Μοσχολιου ειναι παντα στην πρωτη γραμμη τοων ακουσματων μαςκυριοως ο δισκος που ειχε κανεο με τον Κραουνακη τα σκουριασμενα χειλη, τα δακρυα των ανδρων ομως ειναι τα πολυτιμοτερα δωρα ! φιλια καλο Σαββατοκυριακο

ΑΧΤΙΔΑ on 9 Ιανουαρίου 2010 στις 12:31 μ.μ. είπε...

Ούτε η Νικολούλη να ήσουνα βρε φιληνάδα ή το " πακέτο"μπράβο σου , τυχερός ο άνρας σου που έχει τ΄'ετοιο πλάσμα δίπλα του , χρυσό μου αγκαλίτσα και φιλάκι !

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 9 Ιανουαρίου 2010 στις 1:21 μ.μ. είπε...

@αχτιδα
ψοφαω για τετοιες εκπληξεις, κι οταν ειναι για ατομα που αγαπω τοσοσ πολυ οσο ο Νικολακης μου ε, κανω κατι παραπανω, φιλακια

Δημιουργία on 10 Ιανουαρίου 2010 στις 9:13 π.μ. είπε...

Το πιο ομορφο πραγμα να βρισκεσαι με αγαπημενα προσωπα,ποσο μαλλον οταν εχεις τοσα χρονια να τα δεις.

RedHat on 11 Ιανουαρίου 2010 στις 1:16 π.μ. είπε...

πάντα ετσι αγαπημένοι να ειστε.
με συγκίνησε η ανάρτηση σου.
Η γιαγιά Αντιγόνη έχει απόλυτο δίκιο οταν λέει οτι είσαι τυχερή που σ΄αγαπά η πεθερά σου, αλλά συμπληρώνω την αξίζεις την αγάπη αυτή.
Να είστε καλά και νά παίρνεις χαρά προσφέροντας δώρα καρδιάς.

Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα

Ανώνυμος είπε...

αυτά αξίζουν στη ζωή! και είμαι σίγουρη οτι μετά από μερικά λεπτά, εκεί στην κουζίνα, θα ένιωσαν οτι δεν έχει περάσει ούτε μέρα από τότε που βρεθηκαν για τελευταία φορά! πώ πώ, τέλεια η πρωτοβουλία σου!!

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 13 Ιανουαρίου 2010 στις 11:45 μ.μ. είπε...

@Δημιουργια, πραγματι ειναι πολυ ομορφο , σχεδον απεριγραπτο θα ελεγα, εγω δεν το εχω νιωσει σε προσωπικο επιπεδο παραμονο μεσα απο το Νικο.

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 13 Ιανουαρίου 2010 στις 11:47 μ.μ. είπε...

@RedHat
ευχαριστουμε πολυ για τις ευχες, η πεθερα μου πανω απο ολα ειναι καλος ανθρωπος , οποτε το ενα φερνει το αλλο , καλημερα

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 13 Ιανουαρίου 2010 στις 11:54 μ.μ. είπε...

@globalgreek
αυτα εινα τα πιο ωραια, παντα τετοια θελω να γινονται σαν μικρο παιδι, κι εμενα ετσι μου φανηκε πως ενιωσαν ολο λεγαν για τα παλια και μπουρου μπουρου ...

mia maria on 14 Ιανουαρίου 2010 στις 4:53 μ.μ. είπε...

Μπράβο σου Ασπούλα! Να πεις του Νικολάκη σου, πως είναι πολύ τυχερός που έχει τέτοια γλυκιά και έξυπνη γυναικούλα!

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 17 Ιανουαρίου 2010 στις 4:28 π.μ. είπε...

@big mama
θα πω σε ολους τους Νικολακηδες , ποσο τυχεροι ειναι που εχουν τ ακοριτσακαι τους διπλα τους στα ευκολα και στα δυσκολα ...........

 

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ Copyright © 2010 Designed by Ipietoon Blogger Template Sponsored by Online Shop Vector by Artshare