λαχταρισαμε οικογενειακως ...

Η αναρτηση που ακολουθει ειναι μεγαλη οσο και η λαχαταρα που περασαμε οικογενειακως!! Σας προειδοποιησα εγω ...!!!!!!!!!
Καλησπερα - καλησπερα, περασα μια βδομαδα γεματη απελπισια και απογνωση , αγανακτηση και προσευχη, κλαμα και αναμνησεις, υποθεσεις για ενα αυριο γεματο πονο , αυτο του αδελφου μου. Ισως θυμαστε πως εχασα τον μπαμπα μου πολυ νεο , απο καρδιοπαθεια, στο μυαλο μας λοιπον εγω κι ο αδελφος μου εχουμε πως καποια στιγμη πιθανον η καρδουλα μας να μας χτυπησει το καμπανακι του κινδυνου, στα λογια ολα ομως ειναι ωραια, στην πραξη ομως ? Ο αδελφος εδω και καιρο εχει καποιες ενοχλησεις που τελευταια εγιναν πιο εντονες με αποτελεσμα να τον δυσκολευουν στην καθημερινοτητα του, αποφασισε λοιπον να επισκεφθει ενα νοσοσκομειο για να δει τι ακριβως εχει. Συγκεκριμεναν επισκεφθηκε ιδιωτικη κλινικη (τι τις πληρωνουμε τις ιδιωτικες ασφαλειες?), δεν θα αναφερθω σε ποιο διοτι, δεν το βρισκω σκοπιμο. Πηγε λοιπον με τη μητερα μου να κανει ενα ελεγχο με σκοπο να διανυκτερευσει εκει προκειμενου να δικαιολογησει τα εξοδα. Τον βλεπει ο καρδιολογος λοιπον , και του λεει πως δεν βλεπει κατι ανησυχητικο που να δικαιολογει την εισαγωγη του, περαστε απο το λογιστηριο να πληρωσετε 90 ευρω και μετα θα καλεσουμε νευρολογο διοτι, αυτον χρειαζεστε. Ε ρε ποιος ειδε τη μανα μου και τη φοβηθηκε , δεν πληρωνω φραγκο αν δεν ειδοποιηθει ο νευρολογος πρωτα,με τα πολλα , ωευρολογος δε φανηκε γαι τον αδελφο μου και συνεπως τα 90 ευρω δεν φανηκαν ουτε στο λογιστηριο της κλινικης. Φευγουν λοιπον και επεμενε ο αδελφος μου να πανε σε ενα δημοσιο στα επειγοντα, απο Γενικο, βρεθηκαν στον Ερυθρο μιας κι εκεινο εφημερευε. Εδω να σας πω πως δεν ειμαστε και τοσο ψυχραιμη οικογενεια.
Τον βλεπουν στα επειγοντα και του λενε πως πρεπει να μεινει για λιγες μερες για να δουν τι ακριβως εχει. Ανησυχησε κι ο ιδιος λιγο εμεινε μεσα το πρωτο βραδυ ηρθε το αλλο πρωι και του ειπαν πως πρεπει να κανει μαγνητικη, ηλεκτρομυογραφημα, και παρακεντηση σπο τη σπονδυλικη στηλη. Ολοι μας φυσικα μαζι με το γιατρο υποψιαστηκαμε σκληρυνση κατα πλακας , φανταζομαι ολοι ξερετε τι σημαινει αυτο, ανιατη ασθενεια που το τελος του ασθενους δεν ειναι και τοσο μακρινο.
Αχ Θεε μου, τι μερες ηταν αυτες ποιος ν αβοηθησει ποιον? ποιος να στηριξει ποιον και τι να πεις? Με ποιον να τα βαλεις? Για ποιον να θρηνησεις? , για τον ιδιο, για τη μανα του, για την αδελφη του , για τη γυναικα του, για τα παιδια του, για τους φιλους του? Πανω απο ολα για εκεινον ομως, μονο για εκεινον που ειδε τη ζωη του πανω σε ενα αναπηρικο καροτσι , ξεφτιλα οπως ειπε κι ο ιδιος .
Το να πω πως ενιωσα απογνωση ειναι λιγο ενιωθα να αδειαζει το σωμα μου , σαν να πεφτει ενα βαρυδι και να μην μπορω να παρω ανασα. Τον εκλαιγα , αυτον πρωτα και μετα εμας, για τη μανα μου τι να πω? ας μη πω καλυτερα
Σημερα ηταν προγραμματισμενη η μαγνητικη και θα μας εδειχνε αν επρεπε να κανει την παρακεντηση. Ειχα πει στον ευατο μου τοσο αντιφατικα πραγματα, αν δεν εχει τιποτα αφου τον μουτζωσω θα κανω ταμα στην Τηνο, αν εχει θα γινω αθεη , τρελα, τρελα, τρελα.
Ολοι το πρωι ημασταν εκει και περιμεναμε , καποια στιγμη βγηκα εξω κι επρεπε να γυρισω, αλλα χαθηκα μου λενε τρεις κυριοι, ψαχνετε κατι? την ψυχραιμια μου για αυτο που μπορει να ακουσω, ελατε, ελατε να πιειτε ενα νερακι, τι ψαχνετε τελικα ? τον τομογραφο , απο εκει αριστερα στις σκαλες και κατω μετα.
Ξανα επανω ολοι μαζι, να σου ο Νικολακης μου, με ενα ταπερ , αμπελοντολμαδες, τους εφτιαξε η μανα μου για τον αδελφο σου, τι να πω για αυτη τη πεθερα ? τι να πω? διαμαντι, ακατεργαστο αλλα διαμαντι ( σε αλλη αναρτηση θα σας πω τα χαρισματα της, το κοριτσι μου να ναι καλα ). Εφτασε μεσημερι οι ντολμαδες πηραν το δρομο τους και η μανα μου ανεηκε στο γιατρο, αγωνια , αναμονη, σκορπιες κουβεντες,ωσπου να τη δουμε . Και ξαφνου δυο χερια τεραστια κι ενα χαμογελο που δεν μπορω να περιγραψω , Αγορι μου, τα νευρα σου, να κοιταξεις , γιατι τα δικα μου, μου τα διελυσες! η μανα μου μια ζωη ιδια.
Τα αποτελεσματα αρνητικα. Ο αδελφος μου ειναι καλα, υγειης , γεματος κεφι , ζωη και ονειρα για τα παιδια του.
Ολα ηταν ενας εφιαλτης, ενα κακο ονειρο.
Θελω να ευχαριστησω οσους ηξεραν πως αδελφος μου ειναι στο νοσκομειο και καθε μερα με επαιρναν τηλεφωνο, γαι να μαθουν την εξελιξη του.
Θελω να πω σε οσους το ηξεραν και δεν με πηραν ουτε μια φορα, πως ειναι πολυ εγωιστες αλλα μια μερα η ζωη θα τους δειξει το κακο της προσωπο, κακια δεν κρατω αλλα παραπονο εχω.
Ευχαριστω μεσα απο τα βαθη της καρδιας μου, την αδελφη της μαμας μου, που σταθηκε διπλα της βραχος ,σαν να υπεφερε για το παιδι της παρολο που η μητροτητα δεν της χτυπησε ποτε την πορτα, τον ξαδελφο της μαμας μου που καθε μερα πηγαινε να δει τον αδελφο μου, τη γυναικα του αδεφλου μου που στην κατασταση της εδειξε την μεγαλυτερη ψυχραιμια απο ολους μας, τους γονεις της που δεν εφυγαν στιγμη απο το εγγονι τους, την κορη του αδελφου μου, που αν και 3 μηνων μονο , οταν την πηγαν να τον δει στο προαυλιο του νοσοκομειου, του χαρισε τοσα χαμογελα που του δωσανε κουραγιο,τη παιδικη μου φιλη την Κατερινουλα μου που χωρις αυτη η ζωη μου δεν εχει νοημα και που ενω θηλαζε τα διδυμα της μου ελελε βλακειες στο τηλεφωνο για να ξεχνιεμαι, την πεθερα μου για τους ντολμαδες της, και τελος το Νικολακη μου που ενω εχει παρα πολλα προβληματα με τη δουλεια του σε βιοποριστικο επιπεδο τωρα πια, οταν εκλαιγα μου κρατουσε το χερι και μου χαιδευε την πλατη, τον αγαπω και τον ευχαριστω για τα 3 χρονια εγγαμου βιου που μου εχει χαρισει, χθες ειχαμε επετειο γαμου.
Αγαπατε τα αδελφια σας οπως αγαπατε τον ευατο σας, δειξτε τους ποσο σημαντικοι ειναι για εσας, χαριστε στα μοναχοπαιδια σας αδελφια, ειναι μεγαλη παρηγορια τα αδελφια, κι οσοι δεν εχετε αγαπηστε τους φιλους σας σαν αδελφια σας, ειναι σπουδαιο πραγμα αυτο αν το καταφερετε.
Καληνυχτα σε ολους , αποψε θα κοιμηθω ευχαριστα .