νανουκα μου , σε αγαπαμε πολυ πολυ !!!!!!!!!!!!!!

Αποψε ακουω Μελινα Ταναγρη, πινω ενα ποτο και ηθελα να γραψω για εναν ανθρωπο αγαπημενο που ξαναμπηκε στη ζωη μας και ειναι σαν να μην εφυγε ποτε!Ας τα παρουμε απο την αρχη .

Η αδελφη της μαμας μου εργαζοταν στην Πειραικη Πατραικη εκει γνωρισε τη Νανα, δυο νεες κοπελες που μοιραστηκαν μυστικα, διαλλειματα, διακοπες, ονειρα για το αυριο , αναμνησεις πο το χτες. Η καθε μια βρηκε το ταιρι της. Η Νανα παντρευτηκε εναν πολυ ομορφο και πλουσιο αντρα μα πανω απο ολα κυνικο και αλαζονα.

Εκανε δυο υπεροχα παιδια μαζι του που σημερα ειναι 17 ετων και 15 αντιστοιχα. Τα οικονομικα τους ηταν πολυ καλα, η΄τουλαχιστον ετσι νομιζε η Νανα, αγορασαν ενα τεραστιο σπιτι σε ακριβη συνοικια η Νανα παραιτηθηκε απο την εργασια της ,στο διαστημα αυτο ειχε διοριστει σε δημοσια υπηρεσια.

Τα συννεφα δεν αργησαν να ερθουν οι τραπεζες χτυπουσαν τις πορτες τα κουδουνια κια η Νανα εντρομη να προσπαθει να κρυψει απο τους γονεις της και τα αδελφια της την αρχη της κατρακυλας, στο πλευρο της παντα η θεια μου και η μητερα μου να προσφερουν ηθικη συμπαρασταση.

Πριν απο περιπου 10 χρονια , χτυπησε το τηλ στο σπιτι μας και ηταν η μητερα μου απο τη δουλεια της η οποια μου εξηγησε πως θα πρεπει να φιλοξενησουμε την οικογενεια της Νανας μεχρι να τακτοποιηθουν οι εκκρεμοτητες τους.

Τοτε ζουσαμε με τη μητερα μου και τον αδελφο μου σε μια μονοκατοικια και στο ιδιο οικοπεδο υπηρχε μια μικρη γκαρσονιεριτσα που ο αδελφος μου ειχε μετατρεψει σε φωλιτσα , την παραχωρησαμε στη Νανα και στην οικογενεια της . Θυμαμαι την αγωνια της για την καταληξη του σπιτιου , την απογνωση και την απεπλισια της ,τα ξεσπασματα της και μετα το κλαμα της.

Δεν θυμαμαι ποσο καιρο μεινανε μαζι μας , παντως τακτοποιηθηκαν πολυ αργοτερα σε ενα σπιτι που αγορασ εο αδελφος της σε γειτονικη περιοχη. Η Νανα αναθαρησε , αρχισε να χαμογελαεικαι να ονειρευεται και παλι , αρχισε να αγκαλιαζει τα παιδια της χαρουμενη σιγουρη πως η τυχη της αλλαξε και της χαμογελασε παλι.

Δεχτηκαμε ενα τηλεφωνημα αποτον αδελφο της ενα ευχαριστηριο τηλεφωνημα για το καλο που καναμε στην οικογενεια της αδελφης του.Ποτε δεν καταλαβα ομως γιατι ο ιδιος δεν προσφερε στεγη στην αδελφη του οταν εχααασε το σπιτι της.

Τα παιδια της μεγαλωναν και μαζι μεγαλωσε και η φτωχεια η ανεχεια και η γκρινια.Ηρθε και η προδοσια απο τον αντρα της. Εκεινη που του χαρισε ολα της το ξεπληρωσε αποφασιζοντας να εξαφανιστει.

Η Νανα ειναι δικος μας ανθρωπος ειναι συγγενης μας ειναι φιλη μας και δεν υστερι σε τιποτα.Μπορει να της εδωσε φτωχεια η ζωη τοση που να μην εχουνε να φανε αλλα της χαρισε δυο παιδια αριστους μαθητες .

Τα παιδια της ειναι λαμπρα. Δεν εχουν δευτερο παντελονι να φορεσουν , δεν εχουν παει ποτε σινεμα , δεν εχουν υπολογιστη, δεν εχουν παει ποτε για καφε, δεν εχουν κινητο, δεν εχουν απομακρυνθει απο την περιοχη που ζουν , δεν εχουν να φανε παρα μονο μακαρονια, δεν εχουν χρηματα για φροντιστηρια . Και παρολο αυτα καλουν τη Νανα απο το σχολειο για να της δωσουν συγχαρητηρια για το μεγαλο γιο τςη και πως πρεπει να ειναι υπερηφανη για ενα τετοιο παιδι , ενα παιδι μαλαμα που ενω εχει προβλημα στα ματια του δεν ειπε στη μητερα του τιποτα γιατι δεν εχουν να φανε.

Την καλεσανε ξανα για τον μικρο γιο να της δωσουν συγχαρητηρια γαι το ταλεντο του στο μπασκετ και πως ειναι κριμα να χαθει ενα τετοιο παιδι.Ολα αυτα τα παιδια τα εχουν καταφερει μονα τους χωρις βοηθεια απο κανεναν παρα μονο απο τον ευατο τους .

Δεν εχω να πω τιποτα αλλο , δεν μπορω να σχολιασω γιατι εχω μεινει αφωνη.

Νανα σε αγαπαμε και σε σκεφτομαστε, θα κανουμε οτι μπορουμε ακομα κι αυτο που δεν μπορουμε , να εισαι παντα καλα και δυνατη.Μη ξεχασω να πω πως η Νανα εργαζεται καπου και ο μισθος της ειναι περιπου 400 ευρω και μονο με αυτα τα βγαζει τα περα...