εγω και η Φιονα

Καλησπερα, τωρα απο να αρχισω παλι? θα σας ζαλισω, αλλα πρεπει να σας τα πω.
Λοιπον , ολοι ξερετε πως εχουμε ενα σκυλακι, τη Φιονα. Και φυσικα την αγαπαμε πολυ πολυ. Οταν πηγαμε να νοικιασουμε το σπιτι αυτο το κανουριο, δεν αναφεραμε τιποτα για τη Φιονα , δεν φανταστηκα το προβλημα που προεκυψε, πηγαμε χθες να υπογραψουμε τα συμβολαια , την ωρα που πηγαινα να υπογραψω μου λεει
-Δεν εχετε σκυλακι.
-Εχουμε ενα μικρο.
-Α ! παιδια δε γινεται.
Για να μην τα πολυλογω,περασε κανενα 20λεπτο, αρχισα να βουρκωνω , αρχισα να κλαιω , ανενδοτος , ρε παιδια , ο αντρας μου λιγομιλητος οπως παντα , μαζεψε τα χρηματα που ειχε αφησει για την προκαταβολη , αλλα εγω εκει να κλαιω και να κλαιω.
Αντε λεω να υπογραψουμε γιατι δεν θελω να φυγω ετσι, νομιζα πως δεν θα εβρισκα αλλο σπιτι.
Υπογραφω , παμε κλεινουμε την μεταφορικη για την αλλη Παρασκευη , φτανουμε σπιτι μου ανοιγουμε την πορτα να σου η Φιονα απο πισω ολο χαρες , και παταω ξανα τα κλαματα.
Την παιρνω και παμε την μητερα μου , η οποια εχει κι εκεινη μια σκυλιτσα την Κλειω , που με την δικια μου μαζι δεν κανουνε ουτε λεπτο, εξηγω στην μητερα μου τι συμβαινει,σωπα θα την παρω εγω μου λεει. Προς στιγμην ηρεμησα . Πηγαμε μετα στην πεθερα μου , μας κερασε σουβλακια περασε και η ωρα , πηγαμε στο σπιτι μας , ολο αγκαλια με τη Φιονα ημουνα , ο αντρας να μην ,μπορει να με κανει καλα.
Το πρωι του λεω
-Νικο, πες στη Φιονουλα να ερθει εδω .
Ηρθε το μαναρι μου και κοιμοταν στα ποδια μου για κανενα μισαωρο.Σηκωθηκα , ετοιμαστηκα για την δουλεια μου, της εδωσα και μια λιχουδια , εφυγα . Σε ολο το δρομο σκεφτομουν τη στιγμη που την αφηνω στη μαμα μου και φευγω , δεν το αντεχα, το παλευα ομως . Ερχομαι στο γραφειο με παιρνουν χαμπαρι οι συναδελφοι, ε, 5 χρονια ειμαστε μαζι πως να μη με καταλαβουν , τους λεω τι εγινε , ξανα κλαματα , παιρνω τη μαμα μου, την εσκασα κι εκεινη , το ιδιο και τον αντρα μου.
Σε μια στιγμη μετα απο 3-4 ωρες , μου τη δινει και ανοιγω παλι την Χρυση Ευκαιρια, και βρισκω 2 διαμερισματα που θα παω να τα δω το απογευμα.Ρωτησα και για το σκυλακι και μου ειπαν πως δεν υπαρχει κανενα προβλημα. Παιρνω και τον στριμμενο του το λεω , ενταξει μου λεει , ανενδοτος ρε, παιδι μου ακομα.
Τελος παντων δεν ξερω αν ειμαι υπερβολικη , παντως δεν μπορω να αποχωριστω το σκυλακι μου, χωρις να υπαρχει λογος . Συνηλθα καπως τωρα , θα φυγω και λιγο πιο νωρις απο τη δουλεια , για να προλαβω να τα δω με το φως. Τι να κανω ρε γμτ την αγαπαω τη Φιονουλα μου, την τρελη , κι απορω πως σκεφτηκα να την αποχωριστω .
Αχ προσευχηθειτε να ειναι ομορφο ενα απο τα δυο διαμερισματα που θα δω , για να ξεμπερδευω.

Αυτο που με ενοχλει ακομα και τωρα , ειναι πως σκεφτηκα να τη δωσω εστω και στη μαμα μου, ενω εκεινη δεν θα το σκεφτοταν ποτε , .Αρα τα ζωα ειναι ανωτερα απο εμας τα αλλα ζωα, <<τους ανθρωπους>>.

Φιονουλα μου σου ζητω συγνωμη , απο τα βαθη της καρδιας μου, για τα λεπτα εκεινα που σκεφτηκα να μην εισαι μελος της οικογενειας μας . Θα κανω τα παντα για να εισαι χαρουμενη, καλο μου πλασματακι, πραγματικα σε αγαπω πολυ πολυ.