Καλησπερα και παλι, πηρα βραβειο απο την bigmama, χιλια ευχαριστω πρεπει με τη σειρα μου να το χαρισω σε 12 αγαπημενα blog να βαλω τα link τους κ.τ.λ. λοιπον επειδη δεν ξερω τιποτα απο ολα αυτα νακανω θα αρκεστω στο να τα χαρισω μονο κια καποια φορα που θα βρεθουμε θα μου δειξεις για να μαθω ε? συγχωρεσε με αλλα δεν κατανοω και πολλα πολλα απο αυτα
Λοιπον το χαριζω
1) στην Ιωαννα που σημερα γιορταζει και περασε φοβερη περιπετεια με το γιοκα αλλα τωρα ολα ειναι καλα
2)στην γιαγια Αντιγονη γιατι, η γραφη της δεν εχει ιχνος φανφαρας και η ζωη της ειναι τοσο πλουσια οσο ατ πλουτη του Ωναση με του Λατση βαλε και το Βγενοπουλο δηλαδη δεν μετριεται με λιγα λογια
3)στον Δυσπιστο γιατι πολυ γουσταρω που ειναι Δυσπιστος και φτιαχνει τοσο ομορφα πραγματα στην κουζινα του
4)στο πλεκτο εγκωμιο που εχει εξαφανιστει ακομα κι απο τα τηλεφωνα
5)στην πουαντερι με την ελπιδα πως οσο ζει θα πλεκει
6)στην μικρη κουζινα γιατι απο μια τοσο δα κουζινιτσα η μαγειρικη ξεδιπλωνει ολη της την τεχνη
7)στην γαστεροπληξ γιατι μαγειρευει μαμαδιστικα και παντρευει την γευση του χτες με αυτες του σημερα
8)στην δημιουργια γιατι ειναι πραγματικα χρυσοχερα κι ας μην ταιριαζουν τα γουστα μας
9)στη αχτιδα που δεν λυγισε στα δυσκολα
10)στον κο Δημητρη που φυλαγε τα κοριτσια του ολα σαν τους Ακριτες
11)στην ελενα που με της συνταγες της καρδιας μας αγγιζει τις πιο ευσθαιτητες χορδες μας
12)επιτρεψτε μου να κανω κατι του κεφαλιου μου και να αφιερωσω το τελευταιο βραβειο στον μπαμπα μου που εφυγε απο κοντα μας στα 48 του πριν απο 8,5 χρονια, σε συνθηκες απολυτης εξαθλιωσης και που ποτε δεν προλαβα να του πω ποσο πολυ τον αγαπουσα και ποσο με εχει στιγματισει ο θανατος του ακομα και τωρα μετα απο τοσα χρονια, αν με ακουει και με βλεπει κοιτω στον ουρανο και του φωναζω απο τα βαθη της ψυχης μου, μπαμπακα μου γλυκε, ομορφε μου πρασινοματη (πηρα τα ματια σου) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ευχομαι εκει που εισαι , να βλεπεις τα παιδακια σου και την εγγονη σου που εχει το λακακι σου στο σαγονι , να μην εισαι μονος σου και να μην σε πληγωνει κανεις, θα σε αγαπω και θα μετανοιονω οσο ζω , φιλακια πολλα, σημερα σε σκεφτηκαμε ολοι κι ολοι πηραμε ο ενας τον αλλο τηλεφωνο για να σε συζητησουμε και να σε θυμηθουμε!Ο αδελφουλης σου σου εφερε λουλουδακια πιστευω οτι θα σου αρεσαν φιλια !
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 σχόλια:
Χα!χα! πολυ γελασα με το σχολιο σου....μην σου πω οτι και μετα θανατο θα μαθαινω πλεξιμο τους πεθαμενους!!!!!
Σε ευχαριστω πολυ πολυ !!!!!!!!!!!!!
Νομιζω πως το 12ο ειναι το σπουδαιοτερο.........αυτον τον καιρο με αγγιζει πολυ και εμενα αυτο που λες ευχομαι εγω να προλαβω......
Σε ευχαριστούμε πολύ πολύ γλυκιά μου!
Οσο για τον πατερούλη σου, τα ίδια ακριβώς νοιώθω κι εγώ πολλές στιγμές, ας τους θυμόμαστε πάντα με αγάπη!
Φιλιά!
Η δωδέκατη επιλογή θάπρεπε να είναι πρώτη!
Όλοι έτσι αισθανόμαστε για τα αγαπημένα μας πρόσωπα που χάθηκαν πρόωρα (και εγώ έχω πολλά).
Ευχαριστώ πολύ πολύ για το βραβείο και θα σκεφτώ τρόπο για να το παραλάβω και να το αναρτήσω. Λίγο υπομονή.
Καλημέρα απ'τη Θεσσαλονίκη.
Συγχαρητήρια για το βραβείο Ασπα και μην στεναχωριέσαι για τον πατέρα σου, σ'ακούει και σε διαβάζει σίγουρα και ξέρει πόσο τον αγαπάς. Φύλακας άγγελος σου ας είναι. Καλημέρες
Κοριτσάκι μου, γλυκό αυτό που που νιώθεις για τον πατερούλη σου, να ξέρεις ότι το περάσαμε όλοι στους οριστικούς αποχαιρετισμούς.
ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ να μην ήξερε πόσο τον αγαπούσες.
Και η σιωπή αγάπη είναι!
Και το βλέμμα αγάπη είναι!
Εμείς που μεγαλώσαμε παιδιά ξέρουμε
την αγάπη σας!
Είχε την ατυχία να φύγει πολύ νωρίς.
Ομως σίγουρα θα καμάρωνε μέσα στα πράσινα ματάκια σου, αυτή
την σπίθα που θα διακρίνεις στο δικό σου παιδί!
Αυτό το δεν πρόφτασα το έχω πει πολλές φορές γιατί είναι φυσικό.
Σε ευχαριστώ γλυκιά μου!
άκουσα βραβείο και έφθασα, συγχαρητήρια για το βραβείο σου, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, τρέχω να το βάλω σε ένα βάζο!!!!!!
φιλάκια
γλυκια μου πόσο με συγκίνησες με την ανάρτησή σου!!! Έχει και εμένα ο πατέρας μου προβλήματα υγείας και πράγματι με άγγιξε η ανάρτησή σπυ!!! Σίγουρα ο πατερούλης σου θα καμαρώνει για σένα εκεί ψηλά!!
Ευχαριστώ! Να είσαι καλά και να θυμάσαι τον πατέρα σου. Και να είσαι σίγουρη ότι ξέρει πόσο τον αγαπούσες...
@πουαντερι
τελικα ολοι μας χρωσταμε εναν τρυφερο λογο σε καποιον !προλαβαινεις ομως απλα δεν μπορεις να το προγραμματισεις ... , πλεκε πλεκε ...
εχω φτιαξει πολλα κασκολ , πρεπει να αξιωθω να τα ανεβασω
@ ΕΛΕΝΑ
καποιο στιγμη ολοι οι ανθρωποι εχουμε τον ιδιο πονο, και το ιδιο κενο , ετσι ειναι η ζωη ομως ε?
@ΔΥΣΠΙΣΤΕ
αν μπεις σε αλλα μπλογκ π.χ. στης πουαντερι δινουν οδηγιες προς ναυτιλωμενους για το βραβειο, εγω δεν καταλαβαινω αυτα τα πραματα
@globalgreek
καλημερα ακαι καλη χρονια, δεν ειναι οτι στεναχωριεμαι αλλα να πως να το πω .. μου λειπει μωρε, εχω κανει τοσα πολλ απραματ και ηταν μαζι μας να τα δει αυτο μονο, πιστευω πως θα ειναι φυλακας αγγελος μου , ευχαριστω πολυ
@Γιαγια Αντιγονη
μακαρι να το ξερετε ποσο πολυ σας αγαπαμε, ειστε πως να το πω σημειο αναφορας, ειστε παντα εκει στα δυσκολα,δεν αμφιβαλλουμε ποτε για την αγαπη σας, σας σπαμε τα νευερα θυμωνετε για λιγο αλαλ μετα ολα εινα ενταξει με λιγα λογια ειστε η μανα μας και ο πατερας μας , κι αυτο δεν ξεπληρωνετε με τιποτα.
@ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ
παντα νικες και βραβεια φιλια
@nefeli
σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια, ενα χαδι στο κεφαλι κι ενα φιλι στο μαγουλακι του μπαμπουλη σου απο μενα !
@kiki
θα με τρωει μου φαινεται το αν το ξερει μου φαινεται , αχ ετσι ειναι η ζωη ...
Δημοσίευση σχολίου