η καραμελια... !!!!!!!!

Καλημέρα σε όλους σας!!!!!

Μέρες τώρα έρχονται αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία και κυρίως από τα καλοκαίρια στην Τρίπολη , την πατρίδα της μαμάς μου ...

Έχετε δει ποτέ δέντρο καραμελια ? Όχι ? εγώ έχω δει όμως...

Συνήθως ερχόταν καθημερινές για δουλειές και για ψώνια από το Λεβιδι , οπότε δεν μπορούσε να μην περάσει να πει μια καλημέρα στη ξαδέλφη του τη Φροσω και στα εγγόνια της. Θυμάμαι ήταν τόσο γλυκός παρόλο που ποτέ δεν είχα δει το χρώμα των ματιών του μιας και πάντα φορούσε γυαλιά ηλίου από την πρώτη του νιότη.

Η γιαγιά μου του έφτιαχνε ελληνικό καφέ και του το σέρβιρε στο κρασοπότηρο της ταβέρνας , του έκοβε και μια τεράστια φέτα ψωμί και τη βουτούσε μέσα και το ευχαριστιόταν τόσο πολύ!

Όταν τον βλέπαμε τρέχαμε να τον αγκαλιάσουμε και παρόλο που δεν είχε παιδιά μας το αντεπεδιδε. Κοιτούσαμε πάντα τις τσέπες του , κι εκείνος χαμογελούσε κάτω από το μουστάκι του. Έβγαζε πρώτα το ρολόι τσέπης που είχε και μετά έβγαζε μια τεράστια χούφτα με καραμέλες !!!

Για σας είναι ελάτε ...

Όταν έφευγε μας άφηνε άλλη μια χούφτα για να έχουμε μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναερχόταν. Κάποια στιγμή σε μια από τις επισκέψεις του τέθηκε το ερώτημα

-Θείε Αντρέα που βρίσκεις τόσες πολλές καραμέλες ?

-Α !!! δε σας το έχω πει τις κόβω από την καραμελια που έχω στο κήπο.

- Καραμελια ? θα μας τη δείξεις?

-Όταν σας φέρει η γιαγιά στο Λεβιδι , για βόλτα θα την δείτε και θα κόψετε κι εσείς.

Νομίζω πως κάναμε πολλά βραδιά να κοιμηθούμε , ερχόταν ο αδελφός μου στο κρεβάτι μου και συζητούσαμε χαμηλόφωνα πως να ήταν αυτή η καραμελια τέλος πόντων και γιατί δεν είχαμε δει πότε ως τώρα, καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως μόνο στο Λεβιδι θα έχει καραμελιες...

Η μέρα που θα πηγαίναμε φτάσαμε μας περίμενε , στην αυλόπορτα χαμογελαστός μας έδωσε πάλι καραμέλες που τις είχε κόψει λέει το πρωί, ήταν τόσο πειστικός...

Μας κατέβασε στο κήπο και μας έδειξε το δέντρο...

Πρέπει να έχουν περάσει πάνω από 23 χρόνια κι όμως εγώ κλείνω τα μάτια μου και βλέπω την καραμελια μπροστά μου...

καλη χρονια

Καλη Χρονια !!!!!!!!!!!

Οπως ολοι καταλαβατε ηθελα λιγο χρονο για να αρχισω απο την αρχη , να ανασυνταξω τις σκεψεις μου και να υπερασπιστω τις αποφασεις μου. Κι αφου το εκανα να μαι παλι να ατενιζω με αισιοδοξια το μελλον μου (κλεμμενο ειναι αυτο αλλα μου αρεσει), και να ασχολουμαι με μενα.

Ζω ξανα με τη μητερα μου, και τα δυο μας σκυλια , φτιαξαμε το σπιτι μας κουκλιστικο (φωτο θα ανεβασω με την πρωτη ευκαιρια), δεν εχω αγχος και σκοτουρες , δεν εχω γκρινια και μουτρα, εχω χαρα , ελευθερη βουληση, ηρεμια ψυχικη, ορεξη για να φτιαξω το σωμα μου που τοσο το ειχα αμελησει και εκεινο με εκδικηθηκε το ατιμο και πηρε 55 κιλα αλλα εγω εχασα τα δεκα, πλουτιζω το μυαλο μου και το λεξιλογιο μου διαβαζοντας απειρα βιβλια μεσα στην εβδομαδα.

Και το πιο σημαντικο η οικογενεια μου και οι φιλοι μου, ξαναπιστεψαν σε μενα και με βρηκαν λιγο πριν χαθω στη στροφη, δινοντας μου την πιο ζεστη αγκαλια και το πιο γλυκο τους χαμογελο.

Λοιπον εδω θα ειμαστε σας χρωστω πολλες αναρτησεις με τα νεα μου και πολλες προτασεις για να αγαπαμε τον ευατο μας.

Καλο απογευμα σε ολους !!!!!!!!

ολα ειναι καλυτερα ...

ειμαι καλυτερα απο ποτε, αλλαξε η ζωη μου γιατι αποφασισα πως δεν μπορω να κανω τα πικρα γλυκα και τα αναλατα πιπερατα, ζω απο την αρχη, ξαναγεννηθηκα γιατι το ηθελα και η μανα μου με ξαναγεννησε γιατι οπως ειπε << τετοιο παιδι δεν θα ξανακανω >>

η ζωη ειναι τοσο ομορφη οσο θελουμε εμεις ...

δεν εχω ακομα internet στο σπιτι γιατι ειχα αλλες προτεραιοτητες πιο ουσιαστικες , δεν σας ξεχνω αλλα χρειαστηκε λιγο να ασχοληθω με την ασπουλα , γιατι πολυ παραμελημενη την ειχα σας φιλω ...

αλλαγες ...

καλησπερα , δεν εχω internet στο σπιτι , χαλασε ο υπολογιστης και ξεμεινα.

η προσωπικη ζωη μου αλλαζει ριζικα, οπως δεν περιμενα και δεν ειχα φανταστει ποτε ...

κανω υπομονη, μου αξιζουν τα καλυτερα και για αυτα θα παλεψω, ολα γινονται για καλο.

σας φιλω ολους και ολες, οταν βρω ξανα ευκαρια θα κλεψω λιγο iternet απο τη δουλεια.

καλη εβδομαδα

καλο φθινοπωρο !!!!!

Καλημερα , καλο φθινοπωρο !!!!!!!!

Αρκετους μηνες μετα ξανασυναντω την τεχνολογια και φυσικα εσας , που μου λειψατε πολυ...

Τα νεα σας τα μαθαινα που και που , μεσω φιλων που τους επισκεπτομουν στα σπιτια τους.Το καλοκαιρι αυτο εφερε πολλα και πηρε πολλα. Εφερε νεα αρχη για μενα και το Νικολακη μου σε ενα ομορφο σπιτικο με μεγαλη βεραντα και θεα τα αστερια και το αεροδρομιο, εφερε τους φιλους που ειχαμε χαθει τον τελευταιο καιρο λογω αποστασης, εφερε αναμνησεις απο ενα τοπο που αγαπω πιο πολυ απο οτι θα τον αγαπουσα αν ειχα γεννηθει σε αυτον, εφερε εκεινες τις μοναδικες καλημερες απο τους γειτονες , εφερε αγκαλιες και συγκινηση απο ανθρωπους που περασαμε μαζι τους υπεροχες στιγμες...

Εφερε τη δευτερη κορη του αδελφου μου, στο τελος Αυγουστου, μια μπεμπα γαλανη και ξανθια , ιδια σαν τον μπαμπα της...

Εφερε τη κορη της Λιτσας μου, που ακομα δεν εχω αξιωθει να παω να τη δω αλλα τη σκεφτομαι συνεχεια...

Πηρε ομως το Γιαννακη , και τον πηγε στη γειτονια των αγγελων, κι ο πονος αντι να ημερευει, θεριευει κι οταν κοιταω τα αστερια το βραδυ, τον βλεπω αλλα ειναι μακρια και δεν μπορω να του πω τιποτα , αχ ρε Γιαννακη τι πονο εκρυβε η ψυχουλα σου.. η επομενη αναρτηση θα ειναι μονο για εκεινον του το χρωσταω.

Χθες ειχα γενεθλια , εκλεισα τα 31 , Παναγια μου ποτε τα εφτασα??????????
Ποτε ημουν 3 και επαιζα μα τη θεια μου τη Νικουνια, ποτε τελειωσα το σχολειο , ποτε εφτασα 20 και ποτε 31 δεν το καταλαβα βρε παιδι μου, αχ τι να κανω ομως το δεχομαι αφου δε μπορω να κανω αλλιως αλλα να σας πω κατι? οπως λεμε και με τη φιλη μου τη Μ. που καποτε οργωναμε τα μπαρακια πριν 10 χρονια , αν μας αμολησουν τα ιδια θα κανουμε ...το θεμα ειναι πως νιωθεις ε????

Καλημερα να εχουμε καλο υπολοιπο εβδομαδας , ερχεται Σαββατοκυριακο , θα ξεκουραστουμε , θα δουμε φιλους αγαπημενους και τα αδελφια μας, θα πιουμε το κρασακι μας, ακουγοντας αγαπημενους ηχους και θα ειμαστε φρεσκοι και χαλαροι για την υπεροχη εβδομαδα που ερχεται .

φιλια σε ολες κι ολους ..........

Καλημερα, σε ολους και ολες , εχω πολυ καιρο να γραψω τα νεα μου, αλλα ειχα πολλες πολλες δουλειες κι ετσι ο χρονος ηταν περιορισμενος , αλλα περνουσα αθορυβα και σας εβλεπα.

Το πιο σημαντικο απο ολα ειναι πως η πεθερα μου εκανε μια πολυ σοβαρη επεμβαση στο γονατο της οποτε επρεπε να ημουν διπλα της γιατι χρειαζοταν βοηθεια. Εμεινε στο νοσοκομειο 15 ημερες, η επεμβαση πηγε παρα πολυ καλα, αλλα η αναρρωση θα τραβηξει σε διαρκεια. Στο νοσοκομειο μαζι με ολα τα παρατραγουδα που βλεπαμε, γνωρισαμε ανθρωπους που μας γοητευσαν και που αποφασισαμε να μη χαθουμε μαζι τους, ανθρωπους απο αλλα μερη της Ελλαδας με αλλα ηθη και εθιμα, ανθρωπους που το κλαμα τους απο τους πονους εγινε ενα με το δικο μας , και που το χαμογελο τους το πρωι γινοταν ωθηση για τη δυσκολη μερα. Οι επεμβασεις στα ακρα ειναι πολυ επωδυνες και οι ασθενεις που τις κανουν χρειαζονται ατομα με ψυχικο σθενος να του φροντισουν, δεν ξερω αν ανηκω στα ατομα αυτα παντως εκανα οτι μπορουσα.

Το δευτερο επισης σημαντικο νεο ειναι πως μετακομιζουμε . Αλλαζουμε και περιοχη αλλαζουμε τα παντα. Κι εοπειδη δουλευουμε κι ειχαμε μονο Σαββατοκυριακα για να αμπαλαρουμε ζουμε 15 ημερες αναμεσα σε κουτες και σακουλες, χαμος δηλαδη γινεται μας εχει πνιξει η βρωμια και κακοσμια. Θελω πολυ που φευγουμε , δεν λυπαμαι καθολου, ηταν κατι που ειχαμε προγραμματισει τον χειμωνα αλλα λογω αλλων υποχρεωσεων δεν εγινε και τωρα ηρθε η καταλληλη στιγμη. Πολυ χαρα εχω σας λεω θα ειμαστε κοντα με αγαπημενους φιλους και προσωπα κοντα στην ανιψια μου , θα ερθει κι η μητερα μου μετα απο κανενα μηνα κι ετσι παλι ολοι μαζι, θα νοικιασει δηλαδη δικο τςη σπιτι, κι ετσι θα εχει κοντα παιδια , εγγονια, σκυλια ...

Το τριτο επισης σημαντικο νεο ειναι πως παρουσιαστηκε μια προταση για νεα δουλεια με καλυτερες απολαβες και καλυτερο ωραριο. Ετσι λοιπον αφου ζυγισα τα πραγματα καλα αποφασισα να φυγω, χθες ηταν η τελευταια μου μερα στην εταιρια, χαιρετηθηκαμε , φιληθηκαμε με την ευχη πως μπορει να ανταμωσουμε καπου.

Δεν εχετε παραπονο ολο αλλαγες και νεα ειμαι. Την Παρασκευη τα φορτωνουμε λοιπον , σας φιλω, θα σας σκεφτομαι και μιας και για λιγες ημερες δεν θα εχω internet και τηλ , θα κανω υπομονη μεχρι να σας ξαναδω.


Φιλια πολλα πολλα ,θα τα πουμε συντομα!!!!!!!!

νανουκα μου , σε αγαπαμε πολυ πολυ !!!!!!!!!!!!!!

Αποψε ακουω Μελινα Ταναγρη, πινω ενα ποτο και ηθελα να γραψω για εναν ανθρωπο αγαπημενο που ξαναμπηκε στη ζωη μας και ειναι σαν να μην εφυγε ποτε!Ας τα παρουμε απο την αρχη .

Η αδελφη της μαμας μου εργαζοταν στην Πειραικη Πατραικη εκει γνωρισε τη Νανα, δυο νεες κοπελες που μοιραστηκαν μυστικα, διαλλειματα, διακοπες, ονειρα για το αυριο , αναμνησεις πο το χτες. Η καθε μια βρηκε το ταιρι της. Η Νανα παντρευτηκε εναν πολυ ομορφο και πλουσιο αντρα μα πανω απο ολα κυνικο και αλαζονα.

Εκανε δυο υπεροχα παιδια μαζι του που σημερα ειναι 17 ετων και 15 αντιστοιχα. Τα οικονομικα τους ηταν πολυ καλα, η΄τουλαχιστον ετσι νομιζε η Νανα, αγορασαν ενα τεραστιο σπιτι σε ακριβη συνοικια η Νανα παραιτηθηκε απο την εργασια της ,στο διαστημα αυτο ειχε διοριστει σε δημοσια υπηρεσια.

Τα συννεφα δεν αργησαν να ερθουν οι τραπεζες χτυπουσαν τις πορτες τα κουδουνια κια η Νανα εντρομη να προσπαθει να κρυψει απο τους γονεις της και τα αδελφια της την αρχη της κατρακυλας, στο πλευρο της παντα η θεια μου και η μητερα μου να προσφερουν ηθικη συμπαρασταση.

Πριν απο περιπου 10 χρονια , χτυπησε το τηλ στο σπιτι μας και ηταν η μητερα μου απο τη δουλεια της η οποια μου εξηγησε πως θα πρεπει να φιλοξενησουμε την οικογενεια της Νανας μεχρι να τακτοποιηθουν οι εκκρεμοτητες τους.

Τοτε ζουσαμε με τη μητερα μου και τον αδελφο μου σε μια μονοκατοικια και στο ιδιο οικοπεδο υπηρχε μια μικρη γκαρσονιεριτσα που ο αδελφος μου ειχε μετατρεψει σε φωλιτσα , την παραχωρησαμε στη Νανα και στην οικογενεια της . Θυμαμαι την αγωνια της για την καταληξη του σπιτιου , την απογνωση και την απεπλισια της ,τα ξεσπασματα της και μετα το κλαμα της.

Δεν θυμαμαι ποσο καιρο μεινανε μαζι μας , παντως τακτοποιηθηκαν πολυ αργοτερα σε ενα σπιτι που αγορασ εο αδελφος της σε γειτονικη περιοχη. Η Νανα αναθαρησε , αρχισε να χαμογελαεικαι να ονειρευεται και παλι , αρχισε να αγκαλιαζει τα παιδια της χαρουμενη σιγουρη πως η τυχη της αλλαξε και της χαμογελασε παλι.

Δεχτηκαμε ενα τηλεφωνημα αποτον αδελφο της ενα ευχαριστηριο τηλεφωνημα για το καλο που καναμε στην οικογενεια της αδελφης του.Ποτε δεν καταλαβα ομως γιατι ο ιδιος δεν προσφερε στεγη στην αδελφη του οταν εχααασε το σπιτι της.

Τα παιδια της μεγαλωναν και μαζι μεγαλωσε και η φτωχεια η ανεχεια και η γκρινια.Ηρθε και η προδοσια απο τον αντρα της. Εκεινη που του χαρισε ολα της το ξεπληρωσε αποφασιζοντας να εξαφανιστει.

Η Νανα ειναι δικος μας ανθρωπος ειναι συγγενης μας ειναι φιλη μας και δεν υστερι σε τιποτα.Μπορει να της εδωσε φτωχεια η ζωη τοση που να μην εχουνε να φανε αλλα της χαρισε δυο παιδια αριστους μαθητες .

Τα παιδια της ειναι λαμπρα. Δεν εχουν δευτερο παντελονι να φορεσουν , δεν εχουν παει ποτε σινεμα , δεν εχουν υπολογιστη, δεν εχουν παει ποτε για καφε, δεν εχουν κινητο, δεν εχουν απομακρυνθει απο την περιοχη που ζουν , δεν εχουν να φανε παρα μονο μακαρονια, δεν εχουν χρηματα για φροντιστηρια . Και παρολο αυτα καλουν τη Νανα απο το σχολειο για να της δωσουν συγχαρητηρια για το μεγαλο γιο τςη και πως πρεπει να ειναι υπερηφανη για ενα τετοιο παιδι , ενα παιδι μαλαμα που ενω εχει προβλημα στα ματια του δεν ειπε στη μητερα του τιποτα γιατι δεν εχουν να φανε.

Την καλεσανε ξανα για τον μικρο γιο να της δωσουν συγχαρητηρια γαι το ταλεντο του στο μπασκετ και πως ειναι κριμα να χαθει ενα τετοιο παιδι.Ολα αυτα τα παιδια τα εχουν καταφερει μονα τους χωρις βοηθεια απο κανεναν παρα μονο απο τον ευατο τους .

Δεν εχω να πω τιποτα αλλο , δεν μπορω να σχολιασω γιατι εχω μεινει αφωνη.

Νανα σε αγαπαμε και σε σκεφτομαστε, θα κανουμε οτι μπορουμε ακομα κι αυτο που δεν μπορουμε , να εισαι παντα καλα και δυνατη.Μη ξεχασω να πω πως η Νανα εργαζεται καπου και ο μισθος της ειναι περιπου 400 ευρω και μονο με αυτα τα βγαζει τα περα...